چون دوست دشمن است، شکایت کجا برم؟(1)، ناصر مهاجر

سیاهکل، روزنامه اطلاعات
ایران

مارس ۲۰۱۹/ اسفند 1397

از لحظه‌ای که «مرور»ـ

[i]

شیدا نبوی را بر راهی دیگر

[ii]

دیدم، شنبه شبِ ۱۷ آذر ۱۳۹۷ تا هم اینک، از میهن آنچه در چمدان دارم اسماعیل خویی رهایم نکرده است؛ به‌ویژه آنجا که می‌گوید:ـ

ـ«چه کرده‌ام؟

ـ          خدای من!ـ

ـ                  کنون چه کرده‌ام؟

ـ                             چه شده است؟

که بر شکیبِ خداوارتان گران می‌آید

همین که همچو منی نیز در کجای چه هنگامی از جهان شما هست؟!ـ

چه کرده‌ام؟

خدای من چه کرده‌ام

که دوست نیز نهد هیمه‌ام بر آتشِ جان

درون دوزخ بیدر کجای من؟!»ـ

نوشته‌ی شیدا نبوی را به سختی خواندم. سخت بود برایم فضای نوشته، زبان نوشته، روح نوشته. هر از گاه از خواندن بازمی‌ماندم و از خود می‌پرسیدم: کسی که چهل سال با او رفاقت داشته‌ام و حتا یک بار نازک‌تر از گل به او نگفته‌ام، چگونه توانسته به کاری که دستی قوی در آن داشته‌ام، «مروری» بنویسد سرشار از ریشخند، متلک‌، مچ‌گیری، برچسب‌زنی، بی‌احترامی، افترا، اتهام، پیش‌داوری‌های بی‌پایه، داوری‌های بی‌پشتوانه و حکم‌های ناروا. در خیالم نمی‌گنجید ـ هنوز نمی‌گنجد ـ اینهمه بدبینی، سوء‌ظن، توطئه‌پنداری و بیگانگی از دوست و دوستی‌! گیرم کتابِ راهی دیگر، کتاب خوبی‌ از آب درنیامده است و کژی‌ها ‌و کاستی‌هایش پُرشمار، پُراهمیت و پُر‌آزار! اما شیدا نبوی که مرا می‌شناسد و می‌داند جهان‌نگری‌ام چیست و در کدام طیفِ سیاسی ایستاده‌ام. چرا باید چنین کین‌ورزانه قلم به‌دست گیرد، به هر ترفندی دست زند و کتاب را در میان کارهایی چون نخستین کنش‌های محمود نادری مأمور وزارت اطلاعاتِ جمهوری اسلامی و یا حماسه‌ی سیاهکل انوش‌ صالحی جای دهد و بنویسد راهی دیگر نیز در «قالب» کتاب‌های «نظام حاکم بر ایران» ریخته شده و به همان «کار پرداخته» که هدفش «تخطئهٴ» سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران است. شگفتا، راهی دیگر و «تخطئهٴ چریک‌های فدایی خلق»؟! این دیگر چه خوانشی‌ست از کتاب؟ راهی دیگر با نخستین کنش‌ها و یا با حماسه‌ی سیاهکل چه سنخیتی دارد؟! اگر شیدا نبوی نویسندگان آن کتاب‌ها را نمی‌شناسد، نویسندگان راهی دیگر را که می‌شناسد؛ با شمار زیادی از آن‌ها نان و نمک خورده است و هنوز نشست و برخاست و „دوستی „دارد. این واقعیت را چرا به روی خود نیاورده و نگفته است که هیچ‌یک از کسانی که در راهی دیگر قلم‌ زده‌اند، ضد فدایی نبوده‌اند و نیستند. چرا چنین سرد و خشک از کنار همه‌ی ما گذشته و به این بسنده کرده که بگوید: «این کتاب به باور من به‌ طور قطع و یقین هیچ قرابتی با آن دست از نویسندگان و نوشته‌ها که در بالا ذکر شد ندارد، اما باز هم تبدیل به متونی [متنی] برای تخطئهٴ آن سازمان یگانه شده است.» خُب، راهی دیگر اگر هیچ قرابتی با «آن دست از نویسندگان و نوشته‌ها که در بالا ذکر شد» ندارد، چرا ما را در میان آن‌ها آورده ‌است. و دوباره می‌خوانم „بالا“ را و بالاتر را:ـ

برای خواندن متن کامل بخش اول مقاله لطفا اینجا کلیک کنید

[i]

 شیدا نبوی، راهی دیگر به کجا؟ مروری بر کتاب راهی دیگر، روایت‌هایی در بود و باش چریک‌های فدایی خلق ایران، تارنمای اخبار روز، 17 آذر 1397:ـ

http://www.akhbar-rooz.com/article.jsp?essayId=90347

استناد ما به نسخه‌ی پی.‌دی.‌‌‌اف همین متن است که خانم نبوی هم‌زمان با انتشار نوشته در تارنمای اخبار روز با ایمیل هم برای بسیارانی فرستادند! همین جا بگویم در نقل‌قول‌های ایشان، رسم‌الخطی را که به کار بسته‌اند به کار بسته‌ایم؛ تمام و کمال.

[ii]

راهی دیگر، روایت‌هایی در بود و باش چریک‌های فدایی خلق ایران، (در دو دفتر)، گردآورندگان و ویراستاران: تورج اتابکی ـ ناصر مهاجر، نشر نقطه با همکاری پژوهشکده‌ی بین‌المللی تاریخ اجتماعی آمستردام، بهار 1396

Keine Kommentare

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert.

Diese Website verwendet Akismet, um Spam zu reduzieren. Erfahre mehr darüber, wie deine Kommentardaten verarbeitet werden.

ایران
نوشته منتشر نشده‌ای از علی اشرف دروریشیان: فرهنگ عامیانه در رابطه با فرهنگ جهانی

نوشته کوتاه زیر را علی اشرف درویشیان برای انتشار در جلد دوم „دگرگونی ارتباطات“ در اختیارم قرار داد. جلد اول کتاب، اجازه انتشار نیافت و بعدها در خارج از کشور به صورت دیجیتالی در دسترس خوانندگان قرار گرفت[1]. مقالات و نوشته‌های جلد دوم به صورت نسخه چاپ شده، در اختیارم …

علیه کنفرانس امنیتی در مونیخ: مقاومت دسته جمعی علیه جنگ، ناسیونالیسم، استبداد و امپریالیست‌ها
آلمان
علیه کنفرانس امنیتی در مونیخ: مقاومت دسته جمعی علیه جنگ، ناسیونالیسم، استبداد و امپریالیست‌ها

ما چپ‌گرایان، با چشم‌انداز و پیوندهای بین‌المللی، هرگز نباید صحنه را به سادگی به نمایندگان کنفرانس امنیتی مونیخ بسپاریم تا بوسیله‌ی راستگرایان و سلطنت طلبان این جنبش برخاسته از اعماق مبارزاتِ مردمی را به بیراهه بکشانند۰ اکنون حملات امپریالیست‌ها و اپوزیسیون‌های راست به جمهوری اسلامی، این فرصت را برای این رژیم ارتجاعی فراهم آورده که جنبش مردمی و مستقل را ساخته‌ی امپریالیستهای غرب و مرفهان خارج‌نشین جلوه دهد و این را توجیهی برای تداوم جنایت و سرکوب‌های خود قرار دهد و حتی سرکوبگری و خودکامگی خود را در جهتِ استقلال و دفاع از نظام در قبال قدرت‌ها توجیه کند و در افکار جهان تظاهر به ضد امپریالیست بودن کند۰. متاسفانه جریانات شب چپی در جهان وجود دارد که بیشرمانه جهان را تقلیل به تحلیلی می‌دهند که در آن دو قطب غرب سرمایه داری و شرق «سوسیالیسم» مقابل هم قرار دارند۰ این جریانات شبه‌چپ‌به اصطلاح مبارزاتی «ضد امپریالیسم» دولت جمهوری اسلامی اشاره میکنند و فاقد هرگونه نقادی واقعی از خودکامگی و خشونت رژیم‌های استبداد شرقی اند و با اتکا به تحلیل غیرمردمی خود، حمایت از بلوک استبداد و استعمار شرقی را به صورت حمایتی مرحله‌ای علیه دولت غرب سواستفاده می‌کنند. یعنی درگیری‌های بین رژیم‌های سرمایه‌داری کوچک و شبه‌مافیایی (مانند رژیم ایران یا رژیم اسد) علیه قدرت‌های امپریالیستی غربی مانند آمریکا را همچون مبارزه‌ای بر ضد سرمایه‌داری قلمداد می‌کنند.

ایران
کردستان در سال‌های ۵۷ تا ۵۹ به روایت عکس‌ها

سوما نگهداری‌نیا – منصور محمدی این گزارش، شرحی‌ است از زندگی و جنگ در کردستان در سال‌های اول بعد از انقلاب ۵۷، به روایت عکس‌هایی از برخی از برجسته‌ترین عکاسان ایران و جهان. https://www.aasoo.org/fa/multimedia/videos/4168 مطالب منتشر شده نظرمؤلفین آنهاست و لزوماً تائید سایت و دیدگاه شبنامه نیست

%d Bloggern gefällt das: