بهمن ۱۴۰۳
وکلای شریفه محمدی اعلام کردند
صدور مجدد حکم ظالمانه اعدام علیه شریفه محمدی فعال اجتماعی
صدور احکام اعدام مصداق جنگ علیه زنان و انتقام از فعالین صنفی و اجتماعی است با تمام توان علیه اعدام بپا خیزیم!
شریفه محمدی بار دیگر به اعدام محکوم شد .حکم اعدام شریفه محمدی که توسط قاضی درویش گفتار( پدر )صادر شده بود ابتدا در دیوان عالی کشور شکست. و پس از نقض حکم اعدام به پرونده به حکم در دادگاه شعبه هم عرض فرستاده شد . و دوباره توسط قاضی درویش گفتار (پسر)حکم اعدام تأیید شد !!!
بر اساسِ اطلاع رسانیِ وکلایِ شریفه_محمدی این فعال کارگری زندانی، برای دومین مرتبه به اعدام محکوم شده است. “جُرمِ” شریفه از نگاهِ طبقه‌ی حاکمِ ایران، کوشش برای دفاع از حقوق کارگران و ایجاد تشکل‌های کارگری است؛ البته که آن‌ها به‌خوبی می‌دانند اگر هزاران خود-رهبرپندار نیز در خارج از کشور اختراع شوند، آن‌چه که می‌تواند تمامیتِ دستگاهِ غارت را با خطرِ سرنگونی مواجه کند، متشکل شدن زحمت‌کشان و مزدبگیران است.
از همین‌روست که سارقانِ حرفه‌ای در پوشش کارآفرینی و توانمندسازی، مشغول چپاول ثروت‌های ملی هستند، سالیانه صدها میلیون دلار از اموال عمومی را غیب می‌کنند، کلِ دستگاه‌های امنیتی و قضایی پشتِ آن‌ها ایستاده‌‌اند ولی مدافعین کارگران جز زندان و شکنجه پاسخی دریافت نمی‌کنند.
فعالین کارگریِ ایران، همواره و به‌صراحت علیه هرگونه مداخله‌ی نیروهای خارجی در سرنوشت مردم ایران اعم از تحريم‌های اقتصادی و جنگ موضع‌گیری کرده‌اند و در عینِ استقلال از #جسدمعاشان اپوزیسیونِ برانداز، برای زندگی شایسته و تحقق کرامت انسانیِ کارگران، مبارزه کرده‌اند.
جمهوری اسلامی با به بند کشیدن آن‌ها و بدعت‌گذاریِ صدور حکم اعدام برای فعالین کارگری، نشان می‌دهد که از وجود اپوزیسیونِ وابسته، بی‌ریشه و بی‌ربط به تحولات اجتماعی ایران، استقبال می‌کند و از نیروهای اجتماعی-سیاسیِ برآمده از دلِ تضادهای طبقاتی و استثمار، می‌هراسد.
همین یک قلم صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی، کافی‌ست تا هر جاهلی که حاکمیت جمهوری اسلامی ایران را ضدِ امپریالیستی می‌داند، دریابد که هسته‌ی سخت قدرت مدافعِ راستینِ منافعِ چه‌کسانی‌ست و چگونه از سرکوب گفتار انقلابی و برجسته شدن گفتارهای براندازان سود می‌برد.
دو رو زنامه‌نگار آزادمنش آزاد شدند؛
پیروزباد جنبش “زن، زندگی، آزادی”
الهه محمدی و نیلوفر حامدی سرانجام پس از دو سال خون‌دل خوردن و اضطراب، از زندان‌های مخوف جمهوری اسلامی آزاد شدند و این پرونده‌ی ظالمانه به طور موقت بسته شد. الهه محمدی خبرنگار روزنامه هم‌میهن و نیلوفر حامدی خبرنگار روزنامه شرق که پس از کشته شدن مهسا (ژینا) امینی به دلیل اطلاع رسانی وافشای حقیقت درباره‌ی کشته شدن او، بازداشت شده بودند و در شعبه‌ی ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران با اتهام‌های واهی “همکاری با دولت خارجی متخاصم آمریکا”، “اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت کشور” و “فعالیت تبلیغی علیه نظام” پس از بازداشت موقت غیرقانونی، به ۱۲ سال زندان (۶ سال قابل اجرا) و ۱۳ سال زندان (۷ سال قابل اجرا) محکوم شده بودند، آزاد شدند.
این دو روزنامه نگار آزادمنش، سرانجام پس از ۱۷ ماه بازداشت در تاریخ ۲۴ دی ۱۴۰۲، با صدورقرار وثیقه ده میلیارد تومانی از سوی دادگاه تجدیدنظر استان تهران به طورموقت از زندان آزاد شدند. جامعه‌ی ایران، آزادی این دو رونامه‌نگار آزادمنش را به کنشگران اجتماعی، به ویژه به جوانان شجاع جنبش اجتماعی “زن، زندگی، آزادی” تبریک می‌گوید. هرچند که با صدای بلند و هرچه رساتر باید گفت و فریاد کشید: “همه‌ی زندانیان سیاسی آزاد باید گردند!”
بازداشت عاطفه طاهرنیا از بازداشت‌شدگان قیام ژینا همراه با چهار معترض دیگر: در پی سومین شب اعتراضی دهدشت و بازداشت‌های گسترده‌ی در پی آن، شامگاه گذشته سه‌شنبه ۲۳ بهمن‌ماه، عاطفه طاهرنیا از معترضان بازداشت شده در قیام ژینا، همراه با امیرحسین عفری، کامران بوذری، جابر فروغی و پوریا_براتی توسط ماموران امنیتی بازداشت شدند. از محل نگهداری این معترضان اطلاعی در دست نیست
سعدا خدیرزاده و فرزند خردسالش پس از ۴۵ ماه حبس به مرخصی اعزام شد
امروز سه‌شنبه ۲۳ بهمن ۱۴۰۳، سعدا خدیرزاده و فرزند خردسالش که در زندان متولد شده بود، پس از ۴۵ ماه بازداشت با قرار وثیقه دو میلیارد و ۵۰۰ میلیونی تومانی برای اولین‌بار به مدت ۲۰ روز به مرخصی آمد.
سعدا خدیرزاده به دلیل فشاراداره اطلاعات پیرانشهر و وضعیت غیرانسانی خود و فرزندش در زندان بارها اعتصاب غذا و حتی اقدام به خودکشی کرده بود. در زمان تولد فرزندش نتوانست با هیچ کس ملاقات کند و تاکنون فرزندش فاقد شناسنامه است.
شعبه سوم دادگاه کیفری یک مستقر در شهرستان مهاباد، سعدا خدیرزادە را به ١٢ سال و شش ماه حبس تعزیری محکوم و این حکم روز سه‌شنبه پانزدهم شهریورماه ١٤٠١ به خانواده این زندانی سیاسی ابلاغ شده بود. اتهام واردە بە سعدا خدیرزادە «معاونت در قتل یکی از اعضای سپاە پاسداران» و «عضویت در یکی از احزاب کورد اپوزیسیون» بودە است کە وی در دفاع از خود این اتهامات را تماما رد کردە بود.
همچنین ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ یک پرونده جدید اتهام «معاونت در خرید اسلحه» به دستور اداره اطلاعات برای سعدا خدیرزاده بازگشایی شده است. به دلیل شرایط نامناسب زندان، عدم تهویه و وضعیت نامناسب بهداشتی، کودک وی بارها دچار بیماری شده بود و از اعزام او و فرزندش به بیمارستان جلوگیری به‌عمل آمده بود.
پنجاه و پنجمین هفته از کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” در ۳۵ زندان سراسر کشور
محکومیت زندانی سیاسی پژمان سلطانی به اعدام و هشدار کارزار نسبت به اجرای حکم اعدام پخشان عزیزی
در روزهایی که حکومت ولایت فقیه بیش از پیش در داخل و خارج منزوی شده است، برای بقای خود به سرکوب و اعدام متوسل شده و این روند را تشدید کرده است. به‌گونه‌ای که از ۲۲ بهمن ۱۴۰۲ تاکنون، قریب به ۱۰۲۱ تن را تنها با چوبه دار به قتل رسانده است.
در این میان، پژمان سلطانی، زندانی سیاسی کُرد که در اعتراضات ۱۴۰۳ بازداشت شده بود، در یک روند دادرسی ناعادلانه، به اتهام قتل یک “مامور بسیجی”، توسط شعبه یک بی‌دادگاه کیفری ارومیه به اعدام محکوم شده است. در اقدامی ضد انسانی دیگر، اعاده دادرسی پخشان عزیزی، زندانی سیاسی که چند هفته پیش حکم اعدامش توسط دیوان عالی کشور تأیید شده بود، رد شده و اکنون در معرض اجرای حکم اعدام قرار دارد. در واکنش به این اقدام، عفو بین‌الملل و گزارشگر ویژه سازمان ملل، خانم مای ساتو، این حکم ضدبشری را محکوم کرده‌اند.
کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام هشدار می‌دهد که در صورت خارج کردن خانم پخشان عزیزی از بند عمومی برای اجرای حکم، تدابیر و راهکارهای جدیدی را برای مقابله با این حکم غیرانسانی اتخاذ خواهد کرد و از هیچ تلاشی برای جلوگیری از این جنایت فروگذار نخواهد کرد.
ما از همه مردم و فعالان حقوق بشر می‌خواهیم که به هر شکل ممکن در مقابل اجرای این حکم بایستند. این‌بار نباید سوگوار یکی دیگر از عزیزانمان باشیم؛ باید پیش از وقوع جنایت مقاومت کنیم. این یک آزمون جدی برای همه ماست.
از سوی دیگر، شماری از زندانیان سیاسی در بند زنان و بند ۸ زندان اوین، که نسبت به حکم اعدام و انتقال اجباری دو زندانی سیاسی، بهروزاحسانی و مهدی حسنی، اعتراض کرده و شعار داده بودند، ممنوع الملاقات شده‌اند.
نه به اعدام؛ ایستادگی در برابر ماشین کشتار حکومت
ما، اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، یک‌صدا و متحد در ۳۵ زندان سراسر کشور، تمامی احکام اعدام در ایران را قویاً محکوم کرده و با مقاومت و ایستادگی، فریاد “نه به اعدام” سر می‌دهیم.
ما همچنین به تمامی نهادهای بین‌المللی، سازمان‌های حقوق بشری و وجدان‌های بیدار جهان هشدار می‌دهیم که در ایران، ماشین کشتار و اعدام نه برای اجرای عدالت، بلکه برای سرکوب جامعه و بقای حکومت به کار گرفته می‌شود.
هر اعدام، هزینه‌ای است که مردم ایران برای سرپوش گذاشتن بر جنایات این حکومت پرداخت می‌کنند. از این رو، ما بار دیگر تمام نهادهای مدنی، داخلی و بین‌المللی را به یاری می‌طلبیم و خواهان اقدامی جدی برای متوقف کردن این جنایات هستیم. اعتصاب غذای زندانیان در ۳۵ زندان سراسر کشو.راعضای کارزار “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” روز سه‌شنبه ۲۳ بهمن ۱۴۰۳، در پنجاه و پنجمین هفته، در ۳۵ زندان زیر دست به اعتصاب غذا خواهند زد:
،زندان اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)📍 زندان قزلحصار (واحد ۳ و ۴)📍 زندان مرکزی کرج📍 زندان تهران بزرگ📍 زندان خورین ورامین📍 زندان اراک📍 زندان خرم‌آباد📍 زندان اسدآباد اصفهان📍 زندان دستگرد اصفهان📍 زندان شیبان اهواز
📍 زندان سپیدار اهواز📍 زندان نظام شیراز📍 زندان عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)📍 زندان برازجان📍 زندان رامهرمز📍 زندان بم📍 زندان کهنوج📍 زندان طبس📍 زندان جوین📍 زندان مشهد📍 زندان گنبد کاووس📍 زندان قائمشهر📍 زندان رشت (بند مردان و زنان)📍 زندان رودسر📍 زندان حویق تالش📍 زندان اردبیل📍 زندان تبریز📍 زندان ارومیه📍 زندان سلماس📍 زندان خوی📍 زندان نقده📍 زندان سقز📍 زندان بانه📍 زندان مریوان📍 زندان کامیاران
هفته پنجاه و پنجم سه‌شنبه ۲۳ بهمن ۱۴۰۳