سراسیمگی حاکمان و رویش بذر آزادی؛

در سال 2009 تحصن مشترکی در شهر برلین توسط „کمیته‌ی جوانان ایرانی در اروپا“ برای افشای جنایت‌های جمهوری اسلامی ایران و در اعتراض به تخریب گورهای دسته جمعی در خاوران برگزار شد، که دست‌اندرکاران گفتگوهای زندان نیز از این اعتراض پشتیبانی و در آن شرکت کردند. در آن هنگام، طی مصاحبه‌ی رادیو آلمان، یکی از نویسندگان „گفتگوهای زندان“، به شرایط زندانیان سیاسی، به ویژه گورهای بی نام و نشان و دسته جمعی خاوران پرداخت و به نقض مداوم حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران اشاره و تاکید کرد. در 16 ماه می 2017، کمیته‌ی برگزاری گردهمایی سراسری درباره‌ی کشتار زندانیان سیاسی در ایران، فیلمی را مبنی بر تخریب گورهای دسته جمعی جانفشانان راه آزادی، توسط سردمداران جمهوری اسلامی در اهواز پخش کرد که یکی دیگر از جنایت‌های بی‌شمار جمهوری اسلامی ایران آشکار شد.
حاکمان ایران در دهه‌ی 1360 خورشیدی، به ویژه سال 1367، هزاران هزار مبارز آزادیخواه را اعدام و آنها را بی ‌نام و نشان و مخفیانه به گورهای دسته جمعی سپردند. تلاش‌های افشاگرانه‌ی فعالان داخل کشور در طول این سال‌ها و نیز انتشار فیلمی که بیش از یک سال پیش توسط کمیته‌ی برگزاری گردهمایی سراسری درباره‌ی کشتار زندانیان سیاسی در ایران در رسانه‌های در دسترسش انتشار داده بود، این روزها دوباره در رسانه‌های حاکم به گونه‌ی دیگری سرهم بندی شده و بازتاب یافته که متاسفانه تلاش‌های مدافعان پیگیر جنبش دادخواهی را به صورت ابزاری در مسیر دیگری هدایت می‌کند.
همگان می‌دانند که تخریب گورهای دسته جمعی و از بین بردن آثار جرم، نمی‌تواند جنایت دهشتناک جمهوری اسلامی ایران را پنهان کند، چراکه خانواده‌های جانفشانان و همچنین جنبش دادخواهی از سوی زندانیان سیاسی جان‌به‌دربرده هنوز پیگیرانه در پی کشف حقیقت و دادرسی این جنایت‌ هولناک هستند.
اما چرا جمهوری اسلامی ایران، پس از هر خیزشی در قالب اعتراض‌های سراسری توسط زنان و کارگران و فرودستان جامعه، به تخریب گورهای دسته جمعی می‌شتابد؟
حاکمان و حافظان سرمایه در ایران فهمیده‌اند که خیزش اجتماعی دی ماه 1396، خیزش فرودستان جامعه است، آنها فهمیده‌اند که خیزش اجتماعی برای نان و آزادی برگشت ناپذیر است، آنها به خوبی می‌دانند که مبارزه‌ی فرودستان، مبارزه‌ی کارگران را برجسته خواهد کرد و مبارزه‌ی کارگران، پیش از هر چیز علیه نظام سرمایه‌داری و نظم موجود است. آنها می‌دانند که با به میدان آمدن فروشندگان نیروی کار، دوران چانه‌زنی و عقب راندن لاک‌پشتی حکومت، توسط فعالان دروغین سیاسی به سر رسیده است، هم‌اینک حکومتیان می‌دانند که با اعتراض پی در پی اجتماعی و سراسری شدن آن، پایه‌های نظام آنها، توسط کارگران، زنان، دانشجویان، معلمان، پرستاران، بازنشستگان، بیکاران و… فروخواهد پاشید.
چهره‌ی پشتیبانی از زندانیان سیاسی نیز تغییر کرده است، پشتیبانی فراگیر از زندانیان سیاسی، هم‌اکنون پژواک صدای کسانی است که تا کنون سرکوب عریان شده‌اند و دسترنج آنان به تاراج رفته است، اینک اما با تسخیر خیابان‌ها و کارخانه‌ها می‌توانند فریاد کنند و خواستار آزادی زندانیان سیاسی باشند، اعتراض و مبارزه‌ی فرودستان منجر به آگاهی اجتماعی آنها و خودآگاهی آنها انگیزه‌ای برای تداوم مبارزه و متشکل شدن آنهاست. شعار و صدای پرطنین فرودستان و ستمدیدگان جامعه، برای حاکمان نظام جمهوری اسلامی ایران بسیار گوشخراش است و با صدای آنهایی که برای گرفتن امتیاز، فرصت‌طلبانه گاهی از زندانیان سیاسی پشتیبانی می‌کردند، تفاوت دارد.
سرانجام اینکه، نظام جمهوری اسلامی ایران، از خیزش‌های اجتماعی می‌هراسد و سراسیمه و بی‌شرمانه به تخریب گورهای دسته جمعی می‌شتابد تا آثار جرم وحشیانه‌ی خود را پاک کند. اما تشکل‌یابی و اعتراض سراسری، شیرازه‌ی قدرتمداران را از هم گسسته است و جنایت‌های حکومت جمهوری اسلامی به اندازه‌ای بی‌شمار است که با تخریب گورهای دسته جمعی، فراموش نخواهد شد. جمهوری اسلامی ایران نیز چون ستمگران و استثمارگران در درازای تاریخ از اعتراض‌ ریشه‌ای ستمدیدگان، لرزش ترس را بر اندام چپاولگر خویش حس کرده‌ است و هر روز و هر لحظه در حال دست و پا زدن‌های بیهوده است و می‌داند توسط هیچ‌بودگان نابود خواهد شد، چراکه فرودستان جامعه چیزی جز از دست دادن زنجیرهایشان ندارند!
ساسان دانش
ـ 4 می 2018
برابر با 14 اردیبهشت 1397

ـ 1-  لینک به مطلب بخش فارسی، رادیو صدای آلمان
http://www.dw.com/fa-ir/%D8%AA%D8%AD%D8%B5%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%B1%D9%84%DB%8C%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%B9%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D8%B6-%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D8%AE%D8%B1%DB%8C%D8%A8-%D8%AE%D8%A7%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86/a-4008599
ـ 2-  یکی از فیلم های ارسالی در مورد تخریب گورهای اهواز در ماه مه 2017 که بخش هایی از آن نیز در هفتمین گردهمایی سراسری درباره کشتار زندانیان سیاسی در ایران ؛ در روز یکشنبه اول اکتبر 2017 در سالن گردهمایی به نمایش در آمد:ـ