برتولت برشت: در ستایش فراموشی (۱۹۳۸)، ترجمه ی سعید یوسف (۱۳۶۱)ـ برتولت برشت (۱۹۵۶-۱۸۹۸) دوازده شعر دارد در ستایش‏ چیزهای مختلف، از ستایش‏ كمونیسم و دیالكتیك گرفته تا ستایش‏ شك و غیره؛ «در ستایش فراموشی» یکی از این اشعارست که برشت در حوالی سال ۱۹۳۸ نوشته اما سالها پس از …

این کارگران تجربه اندوخته اند برای کارگران نیشکر هفت تپه و برای اسماعیل بخشی صبحش یک چایِ تلخ و تا شامش تلخ وز گرسنگی شده ست ایّامش تلخ شد سفره ی سرمایه ز کارش شیرین تولیدِ شکر می کند و کامش تلخ همبستگیِ کارگران، کارگرست نان می خواهند و عرض …

جانِ  كلامِ  دوران به يادِ  شاملو ـ“با  اهل  خرد باش  كه  اصل  تن تو گردى و نسيمى و غبارى و دمى است“ *ـ دمى است تن را و جانِ ماندگارِ كلام را باز دمى زمزمه اى  است در آستانه به  يادكار ،  ماندگار از رند نيشابور در آستانه  كه ايستادى …

تبعيدى ها*ـ پدر سايه اى  پنهان بر ديوار مادر چهره اى  پوشيده  دامنى بلند كشان ، كشان بر زمين و  دخترك شبحى سبكبال پاهائى كه  تكان مى خورٓد در هوا در باد رازى است نهفته  در مشت ها شان كه اين ،  هر سه  اش پوشيده  مى دارند رازى حك …

زيرِ درخت سيب براى مريمِ*  سال هاىِ دور توى  باغچه ى  خانه زير درخت سيب كتاب هايش را زيرِ خاك   مى كند عمو سامان همان جائى كه ديروز بابا توىِ  نايلون هاى  تميز زيرِ خاك كرد عروسك هاىِ من را از پنجره ى  آشپزخانه همه اش  به كوچه نگاه …

نم نمِ  باران براى    س  پ آن جا كه پيش از تو زودتر از صبحِ   زود به   خيابان  ميزند نم نمِ  باران تا با لطافت  مادرانه پلك هاىِ نيمه  بسته و چشم هاى خواب آلودت را  باز نگاه دارد و  جاى جاىِ زخم هاى ديروز تو  را با …

یاد باد یاد باد یاد عزیزتان ای گرامیان، ای مبارزان در رهی کە خود بود عزیز ای دلاوران، یادتان کنیم بامدادان بە سرود رنجهای فراوان، سیە چال زندان درهم نشکستە عزمتان را رفقا این دنیای بیداد، با رنج ما آباد کجایش زندانمان نبودە رفقا برخیزیم، برخیزیم، برخیزیم چشم دریدە مرگ، …

اول ماه مه ارنست فیشر ترجمه از احمد شاملو چیز مهمی نیست، تنها یکی از ما تنها حیات حقیر انسانی، ویران شده، تنها ذرّه‌ئی ناچیز از جهان در جهنم ماشین‌ها، کارخانه‌ها و خرده پاش‌ها در هم شکسته است، خرد شده است، متلاشی شده است…ـ بگذار خدا نداند و تار از …

سالخوردگانِ  خسته ى  مِى براى  رفتگران  ١٩٦٨ دورِ درياچه دور پارك ميدوم به روالِ هر هفته و در برابرِ صندوق هاى  مشبك كاشته در كناره ى  راه سست ميشود بى اختيار گام هايم صندوق هاىِ  جان سخت شكل يافته ، بافته از مفتول ها ئى  از آهن كه قلوه سنگ ها را …

نمی شناسمش از من می پرسد این خوب است؟ با نگاه و دست می گویم برای چه؟ هدیه ای برای پسرم چه آرزویی برایش داری؟… بزرگ شود درس بخواند شغل خوبی پیدا کند عاشق شود از زندگی لذت ببرد می خندم و می گویم: زیباترین آروزها می پرسم خودت چی …