درفراقِ ِیاران، رهیاب

زندانی سیاسی آزاد باید گردد
شعر و سرود

درفراقِ ِیاران

ما اسیر ِ   فهم  ِ  این    آب و  گِلیم
هم   کلید ِ قفل ها ، هم   ،  مشکلیم

بس زمین و بس زمان ها گشته ایم
سرد ها    بر  گرم ها    آغشته ایم

کوه ها   و صخره هایی    کنده ایم
همچنان با  عشق ِ شیرین  زنده ایم

شعر ِ ما    آئینه ء   داغ   و  فراق
شعر ما دلسوته گان بر این   سیاق

داغ شصت و هفت چون بر دل نشست
دل پس از آن بر خوشی ها دل نبست

آنچنان     داغ     برادر     دیده ایم
کز جهانی  چشم و دل  بر چیده ایم

نسل ما شد    نسل طوفان   و   فنا
نسل بیدار  ، اعتراض ،  آنگه  فدا

ما  و داغ و حبس و زندان های ما
ما و   دار و تیر باران   های    ما

نیست    خاکی   یا  زمینی در میان
کو ننوشیده ست   سیر از   خونمان

هر طنابی  ، هرکجا کاری ازاوست
ماش دیدیم اش   هماغوش ِ  گلوست

هر کجا شلاّق ،  با    هر تار و پود
بر تن  ِ  بریان ِ ما      آمد      فرود

ما فراق ِ    سخت  ِ یاران  میکشیم
ما فراق  ِ  همقطاران        میکشیم

نیست جنت    دغدغه ،  پروای ما
نیست دوزخ ،    درد جانفرسای ما

گو   قیامت   یا که محشر   یا  معاد
هست؟ باشد ! نیست ؟ بادا هرچه باد!

ما    تمنای ِ   پگاهی         میکنیم
شوق ِ   یک    میعادگاهی   میکنیم

کاش   باشد    وعده گاهی  در میان
بوستانی ،      مجمعی ، با  دوستان

بار دیگر      حلقه با یاران     زنیم
حرف ِ شور   و شوق  بیداران زنیم

ما   به   امید   وصال  خود  خوشیم
روز   و   شب   در  انتظار چاوشیم


@schabname اعدام و شکنجه را در ایران متوقف کنید
@schabname اعدام و شکنجه را در ایران متوقف کنید

Keine Kommentare

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert.

Diese Website verwendet Akismet, um Spam zu reduzieren. Erfahre mehr darüber, wie deine Kommentardaten verarbeitet werden.

Uncategorized
من اگر ما نشوم؛شعر: حمید مصدق ،موسیقی آواز: بردیا

بردیا“ جوانی ایرانی است که در سوئد زندگی می‌کند. او برای شعر معروف „حمید مصدق“ آهنگ ساخته و در همراهی با خیزش انقلابی ایران، اجرا کرده است. با من اکنونچه نشستن‌ها، خاموشی‌هابا تو اکنونچه فراموشی‌هاستچه کسی می‌خواهدمن و تو ما نشویمخانه‌اش ویران بادمن اگر ما نشوم، تنهایمتو اگر ما نشوی، …

شعر و سرود
باز گردیم؟ (شعری و اشاره ای از سعید یوسف)

از طریق رفیق حماد باخبر شدم که نوشته ای از من دربارۀ پویان و بویژه چند سطر شعر سرودۀ من در آغاز آن نوشته در جاهائی بدون ذکر نام نویسنده و سراینده نقل می‌شود. البته اگر نقل از نشریهٔ کار باشد، که فاقد نام من بوده، عذرش موجه است. بهر …

سیاهکل، روزنامه اطلاعات
شعر و سرود
بزِ کوهی، سعید یوسف – زندان قزلحصار، ۱۳۵۲

بزِ کوهی دینگ، دادنگ…   چه غوغاست، چه زنگ؟ می جهد چالاک از صخره به سنگ بزِ کوهی، بزِ پیشاهنگ با جهش هاش که نقبی زده از پست به عالی، به جلو با جهش هاش که از کهنه به نو با جهش ها که ز دیروز به امروز پلی می زند …

%d Bloggern gefällt das: