تبعيدى ها، بهروز داودى

تبعيدى ها*ـ

پدر
سايه اى  پنهان
بر ديوار
مادر
چهره اى  پوشيده
 دامنى بلند
كشان ، كشان
بر زمين
و  دخترك
شبحى سبكبال
پاهائى
كه  تكان مى خورٓد
در هوا
در باد
رازى است نهفته
 در مشت ها شان
كه
اين ،  هر سه  اش
پوشيده  مى دارند
رازى
حك شده
بر كفِ  دست ها شان
 EXIL
پاريس  –  اوت  ٢٠١٨
*  برگرفته  از
سروده اى  در كتاب
 Marx et la Poupé
نوشته ى مريم مجيدى

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

%d وب‌نوشت‌نویس این را دوست دارند: