دانشجوی زندانی آزاد باید گردد

هفتاد سال پیش در چنین روز نیروهای ویژه ارتش پس از هجوم به دانشگاه تهران به کلاسهای درس حمله کرده و صدها دانشجو را بازداشت و زخمی نمودند. سرکوب‌گران در دانشکده فنی، اقدام به شلیک با گلوله‌های جنگی کردند که در نتیجه‌ی آن تعداد زیادی مجروح شدند و سه تن به شهادت رسیدند.
دانشجویان در این روز در اعتراض به سفرِ ریچارد نیکسون معاون رئیس‌جمهور ایالات متحده که در سرنگونی دولتِ ملی محمدمصدق از طریق کودتا با یاری اراذل و اوباش اعتراضاتی را سازمان داده بودند. اما حکومتی که بقایِ خود را مدیونِ آمریکا بود برای خاموش کردنِ صدای دانشگاه، به گلوله متوسل شد.
در این روز مصطفی بزرگ نیا، احمد قندچی و مهدی شریعت‌_رضوی با گلوله‌های سربازان ارتش به خاک افتادند و به نمادهای مبارزات دانشجویی تبدیل گشتند.

یادِ آن‌ها و تمامی دانشجویانی که در دوران استیلای سلطنت-ولایت، با جان‌فشانی و تعهد به آزادی و برابری، از دانشگاه به‌عنوانِ سنگری در برابری استبداد و ارتجاع محافظت کردند، گرامی باد.

سلطنت ولایت یکصدسال_جنایت

دانشگاه سنگرمقاومت #نان کارآزادی

روزدانشجو دانشگاه سنگرمقاومت

دانشجوی زندانی آزاد باید گردد

زن زندگی آزادی نان کار آزادی

فرزند کارگرانیم کنارشان میمانیم مقاومت زندگیست

علیه سکوت ازیادمبرخون را هنربرای انقلاب

@Blackfishvoice1

بیاد تمام دوستان‌مان که امروز دربند هستند و یا اخراج و تعلیق شده‌اند.

باری دیگر روز دانشجو فرا رسید. دوباره همان جشن‌های همیشگی و تئاتر تکراری و توخالی که فقط پست بودنِ شما را نشان می‌دهد. همان نمایش تکراری که به وسیله آن سعی دارید ظلم و ستمی که هر روزه به دانشجویان روا می‌شود را پنهان کنید. گل و شیرینی که امروز به ما هدیه می‌دهید تهدیدها و سرکوب‌های همیشگی شما را جبران نمی‌کند بلکه نمکی است که روی این زخم می‌پاشید و صدای فریاد دردمندمان را نشنیده می‌گیرید. این فریادی است که تا رسیدن به آزادی و برابری ادامه دارد.
روز دانشجو نه تنها تبریک ندارد بلکه نشانگر ظلم و ستم بی‌وقفه شما نسبت به ماست. ما دانشجویانی که فریاد آزادی می‌زدیم و می‌خواستید فریادمان را در نطفه خفه کنید.با سنگدلی روزهایی که باید قشنگ ترین روزهای زندگی‌مان باشند را تیره و تار کردید و انتظار دارید در مقابل این همه ظلم و ستم سکوت کنیم و با لبخند روز دانشجو را به یکدیگر تبریک بگوییم.
ما دانشجویان دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بر همه آن کسانی که فریاد دادخواهی می‌زنند و در مقابل بی‌حرمتی‌هایی که به مقام دانشجو وارد شده ایستادگی میک‌نند درود می‌فرستیم و از آن‌ها می‌آموزیم. باشد که سال‌های آینده در ایرانی بهتر و آزاد، این روز را در کنار هم جشن بگیریم و به شجاعت امروزمان افتخار کنیم. ما تا آن روز برای رسیدن به هدفمان متوقف نخواهیم شد و دست از مبارزه نخواهیم کشید.

زنده باد مبارزه زنان، دانشجویان، کارگران، معلمان و تمام گروه‌های ستم‌‌دیده که برای آزادی، مرزهای تعیین‌شده را به بازی و سخره گرفته‌اند و از میان سنگلاخ‌ها، مقاومت و آزادگی را زیست می‌کنند. چرا که به امید روزی که دانشگاه و دانشجو آزاد باشند.

علی یونسی و امیرحسین مرادی، دو دانشجوی دانشگاه شریف که چهارمین سال حبس را در زندان اوین سپری می‌کنند، با انتشار نامه‌ای به مناسبت روز دانشجو ضمن تاکید بر ضرورت تداوم قیام و پایان دادن به حکومت دیکتاتوری از هر شکل شاه و شیخ، عنوان کردند؛

جنگ واقعی ما؛

شانزدهم آذر ماه در شرایطی فرا می‌رسد که جمهوری اسلامی از هراس قیامی دیگر قیامی که میتواند تا رسیدن به آزادی ادامه پیدا کند، از یک سو به اعدام و دستگیری گسترده اقدام کرده و از سوی دیگر به دنبال پراکندن گرد ناامیدی است تا شاید در این دوگانه ترس و یأس جامعه چند روزی بیشتر زنده بماند.تلاشی تکراری که نه در ۷۸، نه در ۸۸ و نه در ۹۶ و ۹۸ نتوانست مانع قیام بعدی باشد و این بار نیز گریزی از قیام آتی نیست، قیامی که به زودی فرا می‌رسد.

دانشجویان سال گذشته نشان دادند که بخش مهمی از قیام و تحولات پس از آن هستند. امروز نیز به عنوان یک قشر جوان و آگاه می‌توانند پایان بخش تردیدها باشند. تردیدهایی مثل «اینا برن کی بیاد» که بی پایه و بنیاد است. زیرا اصلا بنا نیست که «کسی» بیاید و بناست که حکومت دیکتاتوری در هر شکل آن چه شاه چه شیخ یک‌بار برای همیشه پایان یابد و یک جمهوری واقعی و جمهوری دموکراتیک جایگزین آن شود.همین پتانسیل و نقش تأثیرگذار دانشجویان است که مایه هراس حکومت شده و تیغ سرکوب را علیه دانشجویان و اساتید تیزتر کرده است.

شب در تلاش بیهوده، خورشید پنهان می‌کند
انجم ولی آوازه‌خوان امید فردا می‌دهد
آتش بزن در قلب شب، گویی تویی کابوس شب

روز_دانشجو نه سلطنت نه_رهبری جنبش_دانشجویی

دانشجوی زندانی آزاد بایدگردد

@zan_j

برای روز دانشجو و در رثای سه دانشجوی به خاک افتاده در آذر ماه ۱۳۳۲

و هزاران دانشجویی که در چهل و سه سال حکومت جمهوری اسلامی اعدام شدند ، کشته شدند و یا بازداشت و زندانی شدند بازداشت شدند.

فرزند کارگرانیم کنارشان می‌مانیم

اتحاد جنبشهای اجتماعی