تداوم بازداشت و بلاتکلیفی پخشان عزیزی در زندان اوین

به گزارش هرانا: «پخشان عزیزی، فعال سیاسی کرد، علیرغم گذشت سه ماه از زمان دستگیری، با محرومیت از حق تماس تلفنی و دسترسی به وکیل کماکان به صورت بلاتکلیف در بازداشتگاه وزارت اطلاعات و بند ۲۰۹ زندان اوین بسر میبرد.
بر اساس این گزارش، در تاریخ سیزدهم مردادماه سال جاری، پخشان عزیزی توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین زندان اوین منتقل شد».پخشان عزیزی، اهل مهاباد، فارغ‌التحصیل مددکاری اجتماعی از دانشگاه تهران و از زندانیان سیاسی سابق است.

پخشان عزیزی، پیشتر در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۸۸ در گردهمایی اعتراضی دانشجويان کرد دانشگاه تهران عليه اعدام‌های سياسی در کردستان، توسط ماموران امنیتی بازداشت و پس از ۴ ماه با قرار وثیقه آزاد و پس از مدتی از ایران خارج شد و طی سال‌های اخیر در اقلیم کوردستان عراق اقامت داشت.

تزریق داروهای نامعلوم اعصاب و روان به رویا ذاکری، زن معترض در تبریز

به گزارش دادبان: «بنا به اخبار واصله، رويا ذاكرى امروز از بیمارستان (اعصاب و روان) رازی تبریز مرخص گردیده ولی تحت تاثیر تجویز و تزریق داروهای نامعلوم در وضعیت نامناسب روحی قرار دارد.»

بر اساس ویدیو و گزارش‌های منتشر شده، ۲۳ مهرماه ۱۴۰۲، رویا ذاکری به‌علت اعتراض به حجاب اجباری در یکی از خیابان‌های تبریز مورد ضرب و شتم لباس‌شخصی‌ها و ماموران امنیتی قرار گرفته و پس از بازداشت به بیمارستان اعصاب و روان منتقل شده بود.»

رد درخواست اعاده دادرسی سعیده شفیعی، روزنامه‌نگار در دیوان عالی کشور

درخواست اعاده دادرسی سعیده شفیعی، روزنامه نگار در دیوان عالی کشور رد شد. به گزارش خبرگزاری هرانا: «روز یکشنبه چهاردهم آبان ۱۴۰۲، درخواست اعاده دادرسی سعیده شفیعی، روزنامه نگار توسط دیوان عالی کشور رد شد.
این روزنامه نگار در صفحه منتسب به خود از رد درخواست اعاده خود در دیوان عالی کشور خبر داد. سعیده شفیعی در اوایل شهریورماه سال جاری، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری از بابت اتهام تبلیغ علیه نظام به تحمل هفت ماه و شانزده روز حبس تعزیری و به اتهام اجتماع و تبانی به تحمل سه سال و شش ماه حبس تعزیری و مجازات های تکمیلی (دو سال منع عضویت در گروه و دسته جات سیاسی و اجتماعی و دو سال منع خروج از کشور ) محکوم شد.»

همبستگی فعالان مدنی با الهه محمدی و نیلوفر حامدی

جرمآنها ایستادن کنار مردم است

جمعی از فعالان جنبش زنان و کنشگران اجتماعی با انتشار بیانیه‌ای نسبت به احکام بدوی صادرشده توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اعتراض کرده و اعلام کردند در کنار این دو زن روزنامه‌نگار می‌ایستند. در ادامه بخشی از این بیانیه که برای انتشار در اختیار دیدبان آزار قرار گرفته می‌خوانید‌:

ایران سومین زندان خبرنگاران در جهان است. این جمله خبری خود نشان از جامعه‌ای سرکوب‌شده، رسانه‌های غیرمستقل و حکومتی مخالف شفافیت دارد. زنان خبرنگار در این شرایط تحت فشار بیشتری قرار می‌گیرند. ممنوع‌بودن ورود زنان به مکان‌های مختلف، ممنوعیت حضور زنان در برخی از اماکن مانند ورزشگاه‌ها و پوشش اجباری، میزان دسترسی آنان به منابع خبری را محدود کرده و موانع شغلی را چند برابر می‌کند. عدم امنیت شغلی و نبود منابع مالی نیز مسیری را برای آنان ایجاد می‌کند که تنها عاشقان حقیقت می‌توانند در آن دوام بیاورند.

نیلوفر حامدی و الهه محمدی از خبرنگاران زن ایران هستند که سال‌ها با پوشش مسائل مهم اجتماعی مرتبط با زنان، تلاش کردند تا این حلقه ارتباطی را با وجود تمام فشارها حفظ کنند. نیلوفر حامدی در آخرین دفاع خود گفت: «به عملکردم به‌عنوان روزنامه‌نگار افتخار می‌کنم» و الهه محمدی نیز با رد هر‌گونه ارتکاب جرمی اعلام کرد: «افتخار می‌کنم که در کنار مردم ماندم.»

جرم آنها این است که در کنار مردم ماندند و در تلاش برای گفتن حقیقت خود را به خطر انداختند. روایت‌های ضابطین امنیتی را ما خود تجربه کرده‌ایم و خوب می‌دانیم که قبل از رفتن به دادگاه حکم آنها تعیین شده بود. جرم آنها در کنار مردم بودن است و در این پرونده، بهای آن برای این دو زن ۲۵ سال زندان.

روال قضایی از ابتدا حقوق بسیاری از این دو زندانی را تضییع کرده و با سرکوب تمام برای خاموش‌کردن صدای این دو زن شجاع و پرسشگر تلاش می‌کند. شعله‌های کوچک حقیقت‌خواهی زنان، سال‌هاست که در معرض تندبادهای مختلف قرار گرفته‌اند. این شعله‌ها، نماد اراده و تلاش زنان برای تغییر و دستیابی به شفافیت و دانستن است.

ما جمعی از فعالین جنبش زنان و کنش‌گران اجتماعی در کنار نیلوفر و الهه می‌ایستیم و قول می‌دهیم که پاسدار شعله‌های حقیقت بمانیم تا دوباره بتوانیم روزی این امانت را به دست خبرنگاران زبده و حرفه‌ای مانند آنان بازگردانیم.

متن کامل و اسامی امضاکنندگان:
https://harasswatch.com/news/2231/

منیژه موذن، خبرنگار و‌ فعال حقوق زنان بازداشت شد

صبح امروز چهارشنبه ۱۷ آبان‌ماه، منیژه موذن خبرنگار و فعال حقوق زنان توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. وی با رسانه اکو ایران و هفته‌ نامه تجارت‌ فردا و شرق همکاری می‌‌کرد. از نهاد بازداشت کننده و اتهامات مطروحه علیه وی، اطلاعی در دست نیست.

ژن ژیان ئازادی

اعتراضات_سراسری

@bidarzani

گرانی نسبت به وضعیت جسمانی جعفر ابراهیمی از فعالین صنفی معلمان‎

جعفر ابراهیمی، معلم زندانی و ‌بازرس شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، روز ۹ آبان ماه ۱۴۰۲، با حکم «توقف حکم» به مدت تنها دو هفته برای مداوا از زندان قزل‌حصار آزاد شده است. اما وضعیت بیماری جعفر ابراهیمی از زمان بازداشت ایشان در اردیبهشت ۱۴۰۱، به‌مراتب وخیم‌تر شده است و‌ نیاز به درمان مداوم و مراقبت طولانی مدت در خارج از زندان دارد.

‎روز سه‌شنبه، ۱۲ شهریور ۱۴۰۲، جعفر ابراهیمی همراه با دوازده نفر از دیگر زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین، در اقدامی تنبیهی به زندان قزل حصار کرج تبعید شد. بر اساس شواهد موجود، هدف مقامات امنیتی، ایجاد تبعیدگاهی سیاسی در زندان قزل‌حصار برای زندانیان سیاسی است. همچنین همزمان با تبعید جعفر ابراهیمی به قزل‌حصار، وکیل این معلم زندانی از ثبت پرونده‌ی جدیدی در شعبه ٣ بازپرسی دادسرای اوین بر علیه ایشان با اتهام «اخلال در نظم و آسایش عمومی» و «توهین به مقامات و مامورین» خبر داد. در تداوم فشارهای امنیتی بر این معلم زندانی، آموزش و پرورش استان تهران، اقدام به اخراج ایشان با ۲۳ سال سابقه کار رسمی نمود.

‎کلیه این اقدامات سرکوبگرانه نسبت به این معلم و فعال علنی صنفی و‌ دیگر فعالین صنفی معلمان در سراسر کشور با سناریوسازی‌های نخ‌نما و اتهامات بی‌پایه و اساس همچون «اجتماع و تبانی» و «تبلیغ علیه نظام» (بخوانید دفاع از آموزش همگانی و رایگان، مخالفت با خصوصی‌سازی و کالاسازی آموزش و‌ دفاع از حقوق معلمان و دانش‌آموزان) صورت گرفته اند.

‎در حال حاضر تعداد زیادی از فعالین کارگری، معلمی و‌ دانشجویی با اتهاماتی مشابه در حبس تعزیری و یا تعلیقی به سر می‌برند. همچنین سه عضو زندانی سندیکا، حسن سعیدی، داود رضوی و رضا شهابی نیز با وجود شرایط نامناسب جسمی، بدون حتی یک روز مرخصی، در زندان به سر می‌برند. ضروری است برای آزادی کلیه‌ی فعالین زندانی، اقدامات گسترده‌تر و‌ هماهنگ شده‌تری از طرف کلیه‌ی تشکلات کارگری، معلمی و صنفی در کشور و‌ نیز حامیان جنبش کارگری در سطح بین‌المللی صورت بگیرد.

سندیکای کارگران شرکت واحد ضمن ابراز نگرانی بابت سلامتی جعفر ابراهیمی و همچنین دیگر زندانیان‌ و بطور مشخص سه عضو زندانی خود، رضا شهابی، حسن سعیدی و داود رضوی، خواهان پایان دادن به این اعمال سرکوبگرانه توسط حاکمیت و آزادی فوری و بدون قید و شرط کلیه فعالین کارگری، معلمی، دانشجویی و زندانیان سیاسی بطور عموم میباشد.

به امید برقراری عدالت در ایران و سراسر جهان.

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۱۸ آبان ۱۴۰۲