زندانیان سیاسی آزاد باید گردند
- By : Editor_4
- Category : خبر, رسانه آلترناتیو, زندان در ایران
سید هاشم خواستار (زاده ۲ خرداد ۱۳۳۲ در بیرجند) مهندس کشاورزی، معلم بازنشسته، عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان مشهد و فعال مدنی ایرانی است.
زندگینامه
هاشم خواستار دانشآموخته رشته مهندسی کشاورزی در سال ۱۳۵۵ از دانشگاه کشاورزی ارومیه، معلم بازنشسته و رئیس کانون صنفی معلمان مشهد است که در هنرستان کشاورزی تدریس میکردهاست. او مدتهاست که از سوی دادگاه انقلاب مشهد با احکام مختلفی رو به رو میشود. هاشم خواستار از منتقدان خامنهای است و در نامه ای سرگشاده خطاب به او نوشته بود که شما «دنیای مردم ایران و خاورمیانه را جهنم کردهاید.
هاشم خواستار که پیش از انقلاب ایران از فعالان دانشجویی بود و در اعتصابات دانشجویی دانشگاه ارومیه شرکت داشت، در مهرماه سال ۱۳۸۳ در رابطه با اعتصابات معلمان پس از هشت روز بازداشت در دادگاه انقلاب مشهد به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به دو سال حبس محکوم شد که به ۳ سال حبس تعلیقی تبدیل شد.
خواستار در سال ۸۶ در دادگاه تخلفات اداری به کسر یکهشتم حقوق برای یکسال محکوم شد. سپس در سال ۸۸ در دادگاه انقلاب مشهد بار اول به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به ۶ سال حبس و در دادگاه تجدید نظر با تقلیل حکم به ۲ سال حبس تعزیری محکوم گردید که بدون حتی یک روز مرخصی دوره دو ساله زندان را در وکیل آباد گذراند و به دلیل افشاگری -نامه – وضعیت زندان، جریمهٔ ۴۵ روز حبس اضافه را نیز در زندان وکیل آباد گذراند.
هاشم خواستار یکبار در تاریخ در ۳۱ تیرماه ۱۳۹۷ در جریان تجمع سکوت معلمان به همراه تعداد دیگری از معلمان بازداشت و به بازداشتگاه پلیس امنیت واقع در خیابان عباسآباد (وزرا) منتقل شد.
او همچنین به دلیل پروندهای که پس از پایان محکومیت دوسالهاش برای انتشار نامههایی که در زندان نوشته علیه وی مفتوحه شده بود، به پرداخت جزای نقدی بدل از حبس محکوم شد که در پی مخالفت با پرداخت آن مجدداً بازداشت و روانه زندان وکیل آباد شد.
هاشم خواستار در پیگیری اعتراضات به وضعیت معیشتی و صنفی نابسامان معلمان در سالیان اخیر فعال بودهاست. او در روند تکاملی فعالیتهایش پاسخ به مطالبات مختلف معلمان که در طول چهار دهه گذشته بدون اینکه پاسخی در خور بیابد، انباشته شدهاست، را در تغییرات گسترده در عرصه سیاسی و حکمرانی جستجو میکرد.
دیگر ویژگی فعالیتهای خواستار اهتمام ویژه او در خصوص ضرورت مراعات حقوق شهروندی برای همه قشرها جامعه و برخورداری همه گرایشهای سیاسی و عقیدتی از آزادیهای اساسی است. او همچنین در آخرین موضعگیریهای خود تصریح کرده که رهبری و مدیریت مبارزات در دوره گذار باید با محوریت نیروهای داخل کشور باشد.
بازداشت مهر ۱۳۹۷
بعد از اعتصابهای سراسری معلمان در روزهای ۲۲ و ۲۳ مهرماه ۹۷ که برخوردهای امنیتی با این صنف شدت گرفت هاشم خواستار عصر روز سهشنبه ۱ آبان ۱۳۹۷ در مقابل ورودی باغ شخصی خود در اطراف مشهد بازداشت شد. خانواده او پس از پیگیریهای مکرر از نهادهای امنیتی و یک روز بیخبری از ایشان طی تماس تلفنی مطلع شدند که او توسط مأمورین اطلاعات سپاه بازداشت شده و به دلایل نامشخصی به بخش روانی بیمارستان ابن سینا مشهد منتقل شدهاست. پس از مراجعه خانواده به بیمارستان، نیروهای امنیتی اجازه ملاقات ندادند و هیچ توضیحی برای بستری کردن او که سابقه هیچ بیماری و مشکل روانی نداشته در بخش مخصوص اختلالات و ناهنجاریهای روانی بیمارستان ذکر نکردند. هاشم خواستار در اعتراض به این رفتارها و برخوردهای خشونتآمیز، در بیمارستان ابن سینا، دست به اعتصاب غذا زد. پزشکان از تجویز هرگونه دارو برای او خودداری کردند و در طول بازداشت این فعال مدنی، مأموران امنیتی در بیمارستان حضور داشتند. هاشم خواستار پس از ۱۹ روز بازداشت در ۱۹ آبان ۱۳۹۷ آزاد شد.[۶]
نامه سرگشاده، حکم زندان و تبعید
همچنین ببینید: بیانیه ۱۴ فعال سیاسی
در ۱۳ بهمن ۱۳۹۸ هاشم خواستار به ۱۶ سال زندان، سه سال تبعید به شهرستان نیکشهر و سه سال ممنوعیت خروج از کشور به جرم امضاء یک نامه سرگشاده به همراه ۱۴ فعال مدنی و سیاسی در ۲۱ خرداد ۱۳۹۸ که در آن خواستار استعفای سید علی خامنهای از رهبری و تغییر در پایههای قانون اساسی شده بودند، محکوم شد.
دوران زندان
همسر هاشم خواستار، صدیقه مالکی فرد، در ۱۷ تیر ۹۹ خبر از انتقال وی به دلیل نامعلومی از زندان وکیلآباد مشهد با دستبند و پابند به پزشک قانونی داد.
او با انتشار نامهای در اردیبهشت ۱۴۰۲ از برگزاری دادگاهی جدیدی به اتهام توهین به «خامنهای و خمینی و تبلیغ علیه نظام» خبر داد. او در این نامه نوشتهاست که در دادگاه خطاب به قاضی با اشاره به رفتار لوئی شانزدهم با مردم که به انقلاب فرانسه منتهی شد، گفته است :«این روزهای آخر نظامتان است، تصور نکنید که میتوانید به حکومت ادامه دهید.»
هاشم خواستار – ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد (wikipedia.org)
در هفدهمین سال حبس زینب جلالیان، ۱۳۸۳ روز از تبعید او به زندان یزد میگذرد
زینب جلالیان، تنها زن زندانی سیاسیِ محکوم به حبس ابد، تمامی هفده سال حبس خود در زندانهای (اوین، خوی، دیزلآباد کرمانشاه، زندان مرکزی کرمان و یزد) را بدون حتی یک روز مرخصی میگذراند.
زینب جلالیان در محرومیت کامل حق درمان بهسر میبرد. او که از بیماریهای متعد قلب، معده و روده رنج میبرد، سالهاست که به بیماری ناخنک چشم مبتلاست. ماموران امنیتی و نمایندگان وزارت اطلاعات بارها حق مرخصی او را در گرو پذیرش اظهار ندامت او دانستند، امری که همواره و تاکیدا از سوی زینب جلالیان رد شده است. زینب جلالیان در آستانهی نابینایی قرار دارد.
روز سهشنبه هفدهم بهمنماه، زینب جلالیان در حالی که میبایست برای درمان بیماری ناخنک چشم به بیمارستان یزد منتقل میشد، به دلیل کارشکنی مسئولین زندان در زمان مقرر به بیمارستان اعزام نشد و به همین دلیل پزشک معالج از انجام اقدامات درمانی او خودداری کرد.
زینب جلالیان، کوه استواری است که برشماری ظلم و تبعیض علیه او، ایستادگی و مقاومتش را نیز برجستهتر خواهد کرد.
ژن ژیان ئازادی
اعتراضات_سراسری
@bidarzani
اجرای ۸ ماه حبس تعزیری رئوفه میرباقری، از بازداشتشدگان قیام ژینا
رئوفه میرباقری از بازداشتشدگان قیامژینا، صبح امروز با دریافت ابلاغیهای از اجرایی شدن حکم خود خبر داد. وی در صفحهی اینستاگرام خود گزارش داد: «هفت روز فرصت دارم تا خود را به زندان مرکزی شهسوار معرفی کنم، آن هم بهخاطر اعتراض به شرایط دشوار زنان کشورم».
حکم ۱۱ سال حبس تعزیری و سایر مجازاتهای تکمیلی برای شهدخت خانجانی
بهگزارش خبرگزاری هرانا: «شهدخت خانجانی، شهروند بهائی توسط شعبه هفتم دادگاه تجدیدنظر استان سمنان به یازده سال حبس و مجازاتهای تکمیلی محکوم شد.
بر اساس این حکم که در تاریخ هفتم بهمن ماه، توسط شعبه هفتم دادگاه تجدیدنظر استان سمنان به ریاست جواد رییسی صادر و به شهدخت خانجانی ابلاغ شده، وی از بابت اتهام “تشکیل گروه و دسته به قصد برهم زدن امنیت کشور” به ده سال حبس تعزیری و از بابت اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام” به یک سال حبس تعزیری محکوم شده است. همچنین در باب مجازاتهای تکمیلی به دو سال منع عضویت و فعالیت در گروهها، احزاب و دسته جات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و به دو سال منع فعالیت در فضای مجازی محکوم شد».
هایده مومنی بیدزرد، مادر دادخواه سپهر مقصودی درگذشت
صبح امروز هایده مومنی بیدزرد که پس از کشته شدن فرزند ۱۴ سالهاش به ضرب گلوله نیروهای امنیتی در ایذه، بیمار شده بود، درگذشت. سپهر مقصودی از کودکان جانباخته در قیام ژینا است که در تاریخ ۲۵ آبان ۱۴۰۱ جانش را از دست داد.
بیست و دو ماه و ۱۷ روز حبس آرمیتا پاویر، دانشجوی زندانی در زندان تبریز
بهگزارش دادبان: «آرمیتا پاویر از فعالان دانشجویی دانشگاه شهید مدنی تبریز، توسط دادگاه انقلاب آذرشهر، به اتهام توهین به رهبری و تبلیغ علیه نظام، در مجموع به بیست و دوماه و هفده روز حبس محکوم شده است.
او از شهریور ۱۴۰۲ در زندان تبریز تحت شکنجههای روحی و با شدیدترین محدودیتها در حبس است.
این فعال دانشجویی دانشگاه تبریز، به صورت غیرحضوری، در حالی که اجازه تعیین وکیل و امکان دفاع حقوقی نداشته، محاکمه شده است».
تایید حکم یکسال حبس تعزیری سمانه اصغری، فعال حقوق کودکان
سمانه اصغری، فعال حقوق کودکان امروز ۲۱ بهمنماه با رای تجدیدنظر شعبه ۳۶ دادگاه انقلاب به یک سال حبس تعزیری (با احتساب ایام بازداشت) محکوم شد.
وریشه مرادی، عضو جامعه آزاد زنان شرق کوردستان (کژار) و فعال حقوق زنان کورد در دادگاه انقلاب به بغی محکوم شد
به گزارش زمانه: «وریشه مرادی را مرداد ۱۴۰۲ بازداشت کردند اما یک «انجمن» وابسته به نهادهای امنیتی، آبان ۱۴۰۲ در یک خبر دروغین بازداشت او را به درگیری نیروهای نظامی ایران با گریلاهای پژاک نسبت داد.
شش ماه پس از بازداشت وریشه مرادی، عضو جامعه آزاد زنان شرق کردستان (کژار)، دادگاه انقلاب تهران او را به «بغی» متهم کرد؛ اتهامی که ممکن است به صدور محکومیت قضایی سنگین و حتی اعدام بینجامد.
شبکه حقوق بشر کردستان گفت که شعبه پنجم بازپرسی دادگاه انقلاب تهران پس از دو مرتبه «تفهیم اتهام» به وریشه مرادی، پرونده او را با اتهام «بغی» به دلیل عضویت در حزب حیات آزاد کردستان (پژاک) به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ابوالقاسم صلواتی ارجاع داده است.
⚪️ وریشه مرادی در ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ به دست مأموران امنیتی بازداشت شد. او را از آن زمان بدون اینکه حق دسترسی به وکیل و ملاقات داشته باشد، در بازداشتگاههای دو زندان سنندج و اوین تهران حبس کردهاند.به گفته شبکه حقوق بشر کردستان، وریشه مرادی برای اعتراف اجباری در زندان شکنجه و ضرب و شتم شده است.
انجمن بیتاوان استان آذربایجان غربی که با حمایت نهادهای امنیتی به تبلیغ و انتشار اخبار دروغین علیه گروههای کرد در ایران و ترکیه میپردازد آبان ۱۴۰۲، سه ماه پس از بازداشت مرادی، خبر بازداشت او و دو تن دیگر را بدون اعلام زمان دستگیری منتشر کرد و مدعی شدند که آنها در درگیری با نیروهای نظامی جمهوری اسلامی در بانه «به دام افتادهاند». این خبر را هم پژاک و هم کژار تکذیب کردند.
کژار همان زمان بازداشت وریشه مرادی با نام سازمانی «جوانا سنه» را «ناپدیدسازی قهری» دانسته و گفته بود که مسئولیت جان این زندانی با جمهوری اسلامی ایران است.
نهادهای امنیتی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی ایران پس از سرکوب قیام ژینا چندین تن از بازداشت شدگان را به محاربه و فساد فیالارض متهم و به استناد همین اتهام ساختگی به اعدام محکوم کردند.
پیش از این هم منابع نزدیک به فعالان حقوق بشر گفته بودند «مرضیه فارسی» و «فروغ تقیپور» به اتهام همکاری با یکی از گروههای مخالف جمهوری اسلامی با اتهام بغی که میتواند به صدور حکم قضایی سنگین بیانجامد، محاکمه شدهاند.»
شریفه محمدی در محرومیت کامل از ملاقات و سایر حقوق اساسی خود است
شصتوپنج روز از بازداشت شریفه محمدی، فعال کارگری ساکن رشت میگذرد. او پس از بازداشت و انتقال چند روزه به ادارهی اطلاعات رشت، به زندان سنندج منتقل شد.
طی این مدت، این فعال کارگری با عدم دسترسی به تلفن، محرومیت از ملاقات با فرزند و خانواده و ضربوشتم در زمان بازجویی مواجه بوده است. برشماری تمامی این موارد، نگرانیها پیرامون جان و سلامت شریفه محمدی را افزایش داده است. وضعیتی که مسئولیت آن با مقامات قضایی استان گیلان، نهاد امنیتی اطلاعات و سازمان امور زندانها است.
استمرار تحمیل محرومیت به دانشجویان و تعلیقهای غیرقانونی؛ ادامه محرومیت از تحصیل نرگس فداکار، دانشجوی دانشگاه ارومیه
نرگس فداکار دانشجوی ورودی سال ۹۸ رشته اقتصاد دانشگاه ارومیه در اکانت اینستاگرام خود از تحمیل تعلیق از تحصیل برای چهارمین ترم تحصیلی خبر داد.
او نیز مانند خیل عظیمی از دانشجویان تعلیقی هیچگونه ابلاغ رسمی و قانونی مبنی بر تعلیق خود دریافت نکرده و تنها در سامانه آموزشی دانشگاه امکان دسترسی به انتخاب واحد و حق ادامه تحصیل از وی سلب شده است».
صدای مجید خوش منظر باشیم، یکی از معترضان فداکار قیام_ژینا که طی حکمی ناعادلانه به ده سال زندان محکوم شده است!
صدور حکم ۹ سال حبس برای سیامک ابراهیمی و شاهرخ احمدی از فعالین حقوق زحمتکشان
سیامک ابراهیمی (۵ سال) و شاهرخ احمدی (۴سال) از فعالین سیاسی، با اتهام واهی «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» مجموعا به ۹ سال حبس محکوم شده اند و علی رغم بیماری، دیروز برای گذراندن احکام ناعادلانه خود راهی زندان اوین شدند. این دو زندانی پیش از رفتن به زندان و تحمل حبس در پیامی اعلام کرده بودند:
„ما به زندان می رویم“
ما مدافعین حقوق زحمتکشان و پویندگان راه آزادی، راهی زندان اوین تهران برای تحمل دوران اسارتمان هستیم. حکمی ناعادلانه که نتیجه نگاهی انحصارطلبانه به انسانهایی است که چون آنها نمی اندیشیدند، حکمی که برایش نبود دلیل و سند مهم نیست، چراکه سرنوشت کسانی را رقم میزند که از آنها نیستند. ما دو انسان از انبوه انسانهایی هستیم که روزی به پا خواستند تا عدالت و آزادی را حاکم بر حیات کشورشان کنند، وارثان مبارزه ای تاریخی که از انقلاب مشروطیت آغاز شده و به سال پنجاه و هفت رسیده بود. سال غرور، سال نبرد، سال امید.
ما همچون خیل هم سنگرانمان، خودمان را بخشی از مبارزه ای تاریخی در راه رهایی انسان می بینیم ولی افسوس که این تلاش قربانی قدرت طلبی گروهی که خود را صاحب جنبش می دانستند، شد ودر پی آن، استقرار نظامی تمامیت خواه که دیگران را تحمل نمیکنند. گناه ما اینست که بر سر آن آرمان شریف مانده ایم، ما شاگردان وفادار بزرگانمان هستیم و همچنان میگوییم انسان به رهایی نمیرسد مگر با ایمان و مبارزه در راه باوری انسانی عدالتخواه و آزادیبخش.
„ما صدای دادخواهیمان را به گوش جهانیان میرسانیم“
آنها ۱۸ بهمن سال ۱۴۰۱ در منازل خود در تهران بازداشت و به اوین منتقل شدند. مسئولان شعبه ۲ بازپرسی دادسرای اوین پروندهی آنها را «امنیتی» خوانده بودند.
سیامک_ابراهیمی
شاهرخ_احمدی
زندانی_سیاسی
جمهوری_سرکوب
زندانیان سیاسی گمنام
زندانی سیاسی بدون قیدشرط آزادباید_گردد
قیام_ژینا
ژن ژیان ئازادی
@collective98
Keine Kommentare