گورها را تخریب می کنند باطغیان  آتش خشم وقهر مردم چه می کنند؟

باز تابستان است و یاد یاران ، باز تابستان است و سرزمین بی باران، باز تابستان است وداغ فراغ عزیزان، تند و تفته و سوزان  مثل قلب  مادران، زنان، پدران و فرزندان همواره تازه و تازه و در طغیان.

چهل سال سرکوب و کشتار، چهل سال پیکرهای آویزان بر دار، چهل سال شکنجه و زندان و بیداد نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی بر ویرانه ای بنام ایران سایه افکنده است، و در این چهل سال، کارگران، معلمان، دانشجویان، زحمتکشان جامعه،  زنان،مردان، و کودکان، اقوام مختلف و اقلیت های غیر حکومتی مورد ددمنشانه ترین سرکوب ، زندان شکنجه و کشتارقرار گرفته اند.

نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی که بقای خود را با شورش گرسنگان(کارگران ، زحمتکشان و سایر اقشار ستمدیده جامعه) در خطر می بیند تلاش دارد آثار جنایات خود را از بین ببرد.

طرح تخریب گورهای جمعی وحتی آثار جنایات رژیم سرمایه داری پهلوی(قطعه 33) از سالهای قبل در دست بررسی بوده و هست. پس از تخریب گلزار اعدامیان دهه 60 در تبریز اینباردر شروع سی امین سالگرد قتل عام سراسری زندانیان سیاسی در سال 1367 گلزار اعدام شده گان دهه 60 در اهواز مورد یورش تخریب چی های جمهوری اسلامی واقع گردید و خانواده جانفشانان که برای جلو گیری از تخریب گلزار در محل حضور یافته بودند با ضرب و شتم و دستگیری نیروهای سرکوبگر روبرو شدند وتهدید و ارعاب خانواده ها ی معترض همچنان ادامه دارد.

گفتگوهای زندان ضمن همدردی با خانواده این عزیزان، به کارگران و زحمتکشان و مردم تحت ستم ایران و تمامی انسانهای آزاده و انقلابی و نیروهای مترقی و رادیکال بین المللی هشدار می دهد که نظام رو به زوال سرمایه داری جمهوری اسلامی تلاش دارد آثار جنایات خود را قبل از سرنگونی محو سازد از این رو از همه این عزیزان می خواهیم ضمن محکوم کردن این جنایت با افشای نقشه نظام مانع تخریب سایر گلزارهای سراسر ایران گردند.

سرنگون باد کلیت نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی

پیش بسوی سوسیالیسم و آزادی

گفتگوهای زندان

ششم مرداد1397