بی گمان رفقای سیاسی ی خارج از کشور، بخصوص شهر گوتنبرگ، رفیق عسگر شیرین بلاغی، یکی دیگر از تبار خوبان، را هیچگاه فراموش نخواهند کرد. رفیق عسگر به جرم هواداری از حزب توده دستگیر و به حدود چهار سال زندان محکوم شده بود. بعد از مهاجرت به کشور سوئد، به جنبش کارگری و هواداری از مخالفین جمهوری ی اسلامی پیوست. انسانی شریف با چهره ای همیشه خندان، از گذشته ی خود حرف میزد و از اینکه به چه چیزهای بی سر و پایی اعتقاد پیدا کرده بود. آنچه که او را برجسته میکرد، گذر از گذشته و نگاه انسان دوستانه اش به آینده بود. از زمان ورود به کشور سوئد به کارگری رو آورد و به تمام معنا کارگر و زحمتکش باقی ماند. او یکی از دوستان صمیمی ی رفیق “رحیم استخری” بود. عسگر همچون رفیق رحیم، نه تنها در برگزاری سمینارهای سراسری در گوتنبرگ، یکی از میزبانان صمیمی و اعضای کمیته ی برگزاری گردهمایی ها بود، بلکه بعنوان یکی از پرشورترین شرکت کنندگان برنامه کشتار زندانیان سیاسی در مکانهای مختلف بخصوص گوتنبرگ سوئد بود. نقش هر دو در کمینه ی تدارکات برجسته بود. چهره ی همیشه خندان هر دوی این رفقا برای همه ی ما آشکار بود. عسگر با قدی کوتاه و چهره ای خندان، قامتی بر افراشته داشت. رفیق عسگر از فعالان نهادهای کارگری و اعتراضات سیاسی بر علیه رژیم اسلامی ایران در گوتنبرگ سوئد بود. رفیق ما را ترک کرد، اما یادش همیشه با ما خواهد بود.ـ
من از دست دادن این رفیق گرامی و ارزشمند را به خانواده ی او (همسرش فخری و پسرش پدرام) و تمامی رفقایش در تمام دنیا بخصوص “کانون همبستگی با کارگران ایران در گوتنبرگ“ و “نهادهای همبستگی با جنبش کارگری ایران – خارج از کشور” تسلیت می گویم. ایکاش در روز سرنگونی ی رژیم جنایتکار جمهوری ی اسلامی در کنار ما میبود.ـ
سرنگون باد نظام سرمایه داری ایران
برقرار باد سوسیالیزم
علی دروازه غاری – زندانی ی سیاسی سابق