مقاومت دسته جمعی علیه جنگ، ناسیونالیسم، استبداد و امپریالیست‌ها

علیه کنفرانس امنیتی در مونیخ

تظاهرات شنبه 18 فوریه 2023 در ساعت  13:00 ، مونیخ، آلمان

Stachus“

  هفته آینده بین 17 تا 19 فوریه 2023، سران دولت‌های عضو ناتو (به همراه چند کشور دست‌چین شده دیگر)، متخصصین نظامی و لابی‌های تسلیحاتی، بانکی،  و سرویس‌های اطلاعاتی در  شهر مونیخ گرد هم می‌آیند و به تبادل نظر با یکدیگر می‌پردازند تا نقشه های پلیدشان در جهت قصدنابودی کشورها را از طریق جنگ و نظامی گری پی بگیرند و  سرکوب  جنبش های آزادیبخشی که در چهارچوب علاقه آن‌ها نیست تمهید کنند. ائتلاف بخشی وسیعی جبهه‌های از انترناسیونالیست‌های چپ در سال جاری دوباره علیه „کنفرانس امنیتی“ در مونیخ تدارک دیده شده،  ما به عنوان ایرانیان چپ انترناسیونالیست از این فراخوان حمایت می کنیم و در آن شرکت خواهیم کرد.ـ

https://www.sicherheitskonferenz.info/de/Aufruf-SiKo-Proteste-2023

نه به جنگ و ماشین کشتار سران نظامی و نه به ناتو!ـ

نه به تحریم اقتصادی مردم ایران از جانب امپریالیست‌ها

از زمان تشکیل ناتو بعد از جنگ جهانی دوم و در طول جنگ سرد، درگیری‌ها بینِ قدرت‌های امپریالیستی در قالب نظامیگری فزاینده میان قدرت‌های امپریالیستی از جمله آمریکا، چین و روسیه بر سر تقسیم و سهم‌خواهی از منابع جهان،  دسترسی به بازارهای نفت ، گاز و منابع دیگر گسترش یافت و زحمتکشان جهان غیرغرب قربانیان این رقابت جنگی اند۰ در حال حاضر  شاهدیم که منازعاتِ کشورهای متخاصم اروپایی، آمریکا، روسیه و اوکراین   با لفاظی شوونیستی و به بهانه „دفاع در برابر دشمن“ مردم سراسر جهان را  به جنگ طلبی وحشتناک تشویق می‌کنند۰ ما  هرگونه جنگ‌افروزی در جهان  (اعم از افغانستان، عراق، و یمن توسط کشورهای ناتو و همچنین جنگ تجاوزگرانه روسیه و اشغال اوکراین) را عمیقاً محکوم می‌کنیم. ما اجازه نخواهیم داد که آتشِ این جنگ‌های امپریالیستی، و درگیری‌ها میان روسیه، ناتو، چین و اسرائیل سرنوشت‌مان را تعیین کند. ما به مردم جهان ، به ویژه کارگران و زحمتکشان در روسیه واوکراین توصیه می کنیم که تحت تأثیر تبلیغات ملی-شوونیستی قرار نگیرند. قربانیان این درگیری ها میلیون‌ها انسان بی‌گناه هستند و نه دولت‌های سرمایه‌داری حاکم بر روسیه، اروپا ، امریکا و غیره که مردم را با دروغ مجبور به خدمت سربازی می کنند. هر دو طرف، به ویژه ناتو، در نابودی معیشت میلیون ها نفر نقش دارند.ـ

در کنار جنگ اوکراین، مهمترین موضوع در دستور کار این کنفرانس امنیتی، ایران خواهد بود. این‌بار درکنفرانس مونیخ از نمایندگان دولت‌های ایران و روسیه دعوت نشده است ۰علت عدم حضور سران  این دو کشور نه چهره ضدامپریالسیتی این دو دولت جانی، بلکه تنازعاتِ ارتجاعی مابین دو قطب استعماری بر سر تقسیم جهان است۰ بجای این سران،  رضا پهلوی سلطنت‌طلبِ شوینیست ایرانی و مسیح علینژاد فعال دروغین حقوق زنان  به کنفرانس امنیتی دعوت شده اند.ـ

قیام سراسری در ایران در 5 ماه اخیر، در قالب جنبش آزادیبخش «ژن، ژیان، آزادی» و با الهام از تاریخ مبارزات مردم کُرد، مردم را به خیابان‌ها آورد  تا بتوانند در برابر استبداد، حق تعیین سرنوشت خود را اعلام کنند. این قیام به یک سمفونی بزرگ با صداهای اعتراضی مختلف از جانب فرودستان  تبدیل شد. این مقاومت تاکنون  بیش از 20000 زندانی و 700 کشته داشته است. واقعیت این است که امپریالیست های غربی هرگز چه در ایران، چه در کشورهای خود و چه در هر جای دیگر، خواهانِ  آزادی، دموکراسی یا منافع کارگران یا رهایی زنان نبوده اند و نخواهند بود. کافی است  به رژیم های فاسد و فاشیستی نگاه کنیم که کشورهای غربی و ناتو از طریق جنگ‌های خود در عراق و افغانستان و کوزوو  بر سر کار آورده اند، یا به نزدیک‌ترین متحدان آنها، مانند عربستان سعودی، یک دیکتاتوری مذهبی مرتجع  بنگریم که همواره و در همه جا به فرقه گرایی قومی و مذهبی دامن می زند، یا اسرائیل، این رژیم ارتجاعی را در نظر بگیریم که پیوسته به سرکوب وحشیانه و قتل عام فلسطینیان ادامه می‌دهد۰

این جنبش اعتراضی هیچ زمان از سلطنت طلبان  و کاخ نشینان همراه و همپیمانی نداشته است، بلکه نتیجه‌ی قرن ها سرکوب، استثمارگری سرمایه‌دارانه، خصوصی سازی، و  انقیاد مذهب است۰ در ایران، ناسیونالیسم و ​​نژادپرستی از قرن‌های دور تا به امروز سُنتِ سلسله‌های سلطنتی و آخرین دودمانِ آن یعنی پهلوی  بوده است. در سال 1925، رضاشاه، با کمک امپریالیسم بریتانیا، قدرت خود را از طریق «پاکسازی قومی نژادپرستانه» که عمدتاً عرب‌ها، کردها و بلوچ‌ها و ترکمن را هدف گرفته بود، قوم فارس را تثبیت کرد و از طریق یک دولتِ ملی با فرهنگ ایرانی-آریایی کوشید تا پایه‌های قدرت خود را مستحکم کند. او  خود را با „نژاد ارباب آریایی“ و با فاشیسم هویت‌یابی کرد و  زندان های مخوف و بدنامی مانند زندان اوین را بنا کرد که اکنون در اختیار رژیم  اسلامی  برای حبس و شکنجه هزاران زندانی بکار می رود. این است از جمله دستاوردهای پدرِ رضا پهلوی برای مخالفان سیاسی در ایران.  رضا پهلوی ِ سلطنت‌طلب که میلیون ها دلار از ثروت عموم زحمتکشان از پدرش به او ارث رسیده و در آمریکا  دستمایه‌ی زندگی و تجارت او قرار گرفته است، حتی به نقض فاحش حقوق بشر از حاکمیت پدر و پدربزرگ فاشیست خود اشاره نمی‌کند، بلکه برعکس، با افتخار تلاش می‌کند تا این تعفن مطرود تاریخ  را با رنگی دیگر از نو به بازار عرضه کند آنهم با کمک مالی و سیاسی دولت‌های غربی و سعودی۰

پس از ترور ژینا توسط دستگاه سرکوبگر ایران و خیزش‌های ناشی از آن، سیاستمداران بورژوازی در بسیاری از کشورهای غربی به سودای منافع خود، با تردید و بدبینی به تظاهرات همبستگی با شعار «جین ژیان آزادی» پیوستند تا جایی که برخی برای حمایت از زنان ایرانی موهای خود را کوتاه کرده و در مورد حقوق بشر سخنرانی‌های ریاکارانه‌ای ارایه دادند. آنها اخیراً کمپین جدیدی را آغاز کرده اند، یعنی «حمایت از زندانیان سیاسی» از طریق وکالت، کفالت و تحریم. در ماه‌های اخیر، رضا پهلوی و دیگر افراد مشهور جناح راست خواستار تحریم‌های بیشتر کشورهای غربی مانند کانادا، اروپا و آمریکا علیه ایران شده‌اند. این تحریم‌ها سالهاست که  معیشت ِ کارگران و فقرای ایران را تضعیف و تخریب کرده است در حالی که گزندی به وضع نخبگان حاکم رژیم اسلامی نرسانده است. کمپین کفالت سیاسی در  „حمایت از زندانیان سیاسی“ نیز هیچ تغییری در سرنوشت زندانیان سیاسی در ایران یا هیچ جای دیگر جهان نداشته است و فقط یک نمایش و ظاهرسازی بوده است. زینب_جلالیان – فعال کرد که 15 سال در زندان به سر می برد – از آن زمان تا کنون کفیلی سیاسی در پارلمان آلمان داشته است، اما این کفیل حتی برای تبلیغات سیاسی بین المللی در این مورد نیز کاربردی نداشته است.ـ

کل ماجرا یک مدل کسب و کار جدید است که در آن برخی از سیاستمداران، مانند راست گرایان، سلطنت طلبان اپوزیسیون و سوسیال دموکرات ها، از زندگی مبارزان در ایران کالاسازی می‌کنند و از آنها سود می برند. هیچ گاه راه حلی برای فرودستان از سوی این اپوزیسیون دست راستی و مدافعان دروغینِ حقوق بشر  وجود نخواهد داشت. برعکس: سرکوب در ایران، ترکیه و هر گوشه از جهان در جنوب جهانی ارتباط تنگاتنگی با حفظ «عادی بودن» اوضاع در مراکز سرمایه داری شمال جهانی دارد. سال‌هاست که جنبش آزادی در ایران با خشونت سیستماتیک با استفاده از سلاح‌ها و فناوری‌های مدرن، از جمله سلاح‌های آلمان و سایر کشورهای غربی سرکوب شده است. اگر مدرن‌ترین سلاح‌های آلمانی یا غربی در اختیار رژیم ایران و ترکیه است تا جنبش آزادی را در آنجا سرکوب کنند، یعنی این سرکوب به سرمایه‌داری جهانی  مربوط است و از سوی این قدرت‌ها جریان می‌گیرد، زیرا کشورهای اروپای غربی در سرکوب‌ها دخیل هستند.ـ

این بار، سیاست‌های نظامی و جنگ افروزی دولت های غربی در شبه فمینیسم وزیر امور خارجه آلمان آنالنا بائربوک منعکس شده است که می خواهد با میلیاردها تجهیزات نظامی „صلح“ را در اوکراین برقرار کند. و لابد قصد دارد به زودی  زنان ایرانی را از طریق مداخلات نظامی «آزاد» کند. همزمان، زنان افغانستانی و جمعیتی بزرگ در این کشور در فقر رها شده اند و در عین حال تحویل سلاح به عربستان سعودی افزایش می یابد، در همین حال ترکیه به کمک همپیمانانِ خود به طور سیستماتیک جمعیت کُرد را قتل عام می کند. بنابراین، این همبستگی ظاهری با «ژن ژیان آزادی» از سوی کنفرانس امنیتی و سیاستمداران اروپایی مانند وزیر خارجه آلمان، ریاکاری محض است.ـ

  ما  چپ‌گرایان، با چشم‌انداز و پیوندهای بین‌المللی، هرگز نباید صحنه را به سادگی به نمایندگان کنفرانس امنیتی مونیخ بسپاریم تا بوسیله‌ی راستگرایان و سلطنت طلبان این جنبش برخاسته از اعماق مبارزاتِ مردمی را به بیراهه بکشانند۰ اکنون  حملات امپریالیست‌ها و اپوزیسیون‌های راست به جمهوری اسلامی،  این فرصت را برای این رژیم ارتجاعی فراهم آورده  که  جنبش مردمی و مستقل را ساخته‌ی امپریالیستهای غرب و مرفهان خارج‌نشین جلوه دهد و این را توجیهی برای تداوم جنایت و سرکوب‌های خود قرار دهد و حتی سرکوبگری و خودکامگی خود را در جهتِ استقلال و دفاع از نظام در قبال قدرت‌ها توجیه کند و در افکار جهان تظاهر به ضد امپریالیست بودن کند۰. متاسفانه  جریانات شب چپی در جهان وجود دارد که بیشرمانه جهان را تقلیل به تحلیلی می‌دهند که در آن دو قطب غرب سرمایه داری و شرق «سوسیالیسم» مقابل هم قرار دارند۰ این جریانات شبه‌چپ‌به اصطلاح مبارزاتی «ضد امپریالیسم» دولت جمهوری اسلامی اشاره میکنند و فاقد هرگونه نقادی واقعی از خودکامگی و خشونت رژیم‌های استبداد شرقی اند و با اتکا به تحلیل غیرمردمی خود،   حمایت از بلوک استبداد و استعمار شرقی را به صورت حمایتی مرحله‌ای علیه دولت غرب سواستفاده می‌کنند. یعنی درگیری‌های بین رژیم‌های سرمایه‌داری کوچک و شبه‌مافیایی (مانند رژیم ایران یا رژیم اسد) علیه قدرت‌های امپریالیستی غربی مانند آمریکا را همچون مبارزه‌ای بر ضد سرمایه‌داری قلمداد می‌کنند.ـ

ما باید از ارزیابی ژئوپلیتیکی اعتراض در ایران علیه برخی و  به سود ِبرخی دیگر خودداری کنیم، زیرا ژئوپلیتیک انباشت قدرت است و هرگز با آزادی و رهایی از پایین سازگار نیست. نه متحد پوتین و چین می‌باید شد و نه متحد غرب و ناتو. هم رضا پهلوی و هم مسیح علینژاد، فعال مدعی حقوق زنان، متعلقان و وابستگانِ نظام سرمایه داری نئولیبرالی اند. بدرقه و بدرود  نظام اسلامی برای ما  هرگز کافی نیست، چرا که ما از جنبش در خیابان‎‌ها، در کارخانه‌ها، در دانشگاه‌ها، و از جنبش آزادی جوشیده از میان مردمان و از حق تعیین سرنوشت در همه امور  حمایت می کنیم. برای ما، همبستگی بین‌المللی از پایین اعمال می‌شود تا مردم بتوانند در همه زمینه‌ها تصمیم و اراده‌ی خود را اعمال کنند. ما با نفاق امپریالیست‌های غربی یا شرقی و با برنامه نئولیبرالی آنها مخالفیم. ما در کنار مردمی هستیم که علیه سرکوب، مردسالاری و استثمار می‌جنگند، حیات خود را در خیابان‌ها به خطر می‌اندازند و سعی می‌کنند جان و جهانِ خود را به دست خود گیرند. بنابراین، حمایت از این جنبش وظیفه همبستگی بین المللی است. در برابر جنگ های سرمایه داری، پاسخ ما جنگی اجتماعی است علیه „کنفرانس امنیتی“ کشورهای حاکم بر جهان، در مونیخ 18 فوریه 13:00 در مونیخ

„Stachus“

 زنده باد انقلاب انترناسیونالیستی! زنده باد رهایی کارگران و زنان!ـ