مقاومت_زندگیست#
زندانی سیاسی زینب جلالیان، حالا دیگر ۴۱ ساله است. از قدیمی‌ترین زندانیان سیاسی زن و مدت ۱۶ سال است که در زندان به سر می‌برد. او هم اکنون در زندان مرکزی یزد محبوس است.
او در پیامی به‌مناسبت روز جهانی زن از زندان خوی به افشای گوشه‌ای از جنایات در زندان پرداخت و نوشت:
ای ستمگران، نظاره‌گر بودید و هستید، دیدید نمی‌شود با قتل‌عام، شکنجه و زندانی کردن ما زنان، جلوی حق‌خواهی ما را بگیرید. وقتی یک زن جوهرش با آزادی سرشته شده باشد، هیچ ظلم و زوری نمی‌تواند او را به زانو در بیاورد»
مقاومت_زندگیست
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
زینب جلالیان (زادهٔ ۱۳۶۱[۱]) فعال سیاسی کرد ایرانی است که در سال ۱۳۸۸ به اتهام محاربه از طریق عضویت در گروه پژاک به اعدام محکوم شد. محکومیت وی در سال ۱۳۹۰ به حبس ابد کاهش یافت. زینب جلالیان، از سال ۱۳۸۶ در زندان به سر می‌برد و سنگین‌ترین حکم محکومیت (حبس ابد) را در میان زندانیان سیاسی زن دارد.[۲][۳]
جلالیان از ۱۳۸۶ بدون مرخصی در زندان به سر می‌برد و خانواده‌اش می‌گویند که پیگیری‌های آن‌ها برای مرخصی فرزندشان تاکنون بی‌نتیجه بوده‌است. زینب جلالیان در حال حاضر در زندان یزد زندانی است.[۴]
عفو بین‌الملل در خرداد ۱۳۹۳ اعلام کرد که زینب جلالیان در خطر از دست دادن کامل بینایی خود به سر می‌برد و به درمان فوری نیاز دارد. خانواده جلالیان تأکید دارند که مشکل بینایی زینب جلالیان پس از شکنجه آغاز شده‌است.[۵][۶]
عفو بین‌الملل در فراخوان دیگری در ۳ شهریور ۱۳۹۶ (۲۵ اوت ۲۰۱۷) برای زینب جلالیان که در زندان به شدت بیمار است اعلام کرد که وی به مراقبت پزشکی تخصصی در خارج از زندان نیاز دارد. با این حال، مقامات زندان سرسختانه انتقال او را به یک بیمارستان رد کرده‌اند.[۷]
۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۹ وی را به زندان ورچک ورامین منتقل کردند.[۸] ۱۳ خرداد ۱۳۹۹ زینب جلالیان در زندان قرچک به ویروس کرونا مبتلا شده‌است.[۹][۱۰]
از روز شنبه ۳۱ خرداد ۱۳۹۹ زینب جلالیان برای درخواست انتقالش به زندان خوی یا اوین دست به اعتصاب غذا زد.[۱۱]
۲۰ تیر ۱۳۹۹ عفو بین‌الملل خواهان ارائه خدمات درمانی و رسیدگی پزشکی به زینب جلالیان و دو زندانی سیاسی دیگر که به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند، شد.[۱۲][۱۳]
روز پنج شنبه ۱۰ مرداد ۱۳۹۹، سازمان عفو بین‌الملل در گزارشی گفت زینب جلالیان پس از مثبت بودن آزمایش کرونا برای رسیدگی به این وضع اعتصاب غذا کرده اما بعد از ۵ تیرماه او «ناپدیدسازی قهری» شده‌است.[۱۴][۱۵]
زینب جلالیان در ۵ تیر ۱۳۹۹ از زندان قرچک ورامین به زندان کرمان و در تاریخ ۳ مهر ۱۳۹۹ به زندان دیزل‌آباد کرمانشاه منتقل شد.[۱۶] در آبان ۱۳۹۹ بدون دلیل و اطلاع قبلی زینب جلالیان به زندان یزد منتقل شده‌است.[۱۷]
زینب جلالیان زادهٔ ۱۳۶۱ در ماکو است. وی در سال ۱۳۸۶ در کرمانشاه دستگیر شد و از آن به بعد در زندان سنندج به سر می‌برد. حکم اعدام او در آذرماه ۸۸ به اتهام محاربه از طریق عضویت در گروه پژاک صادر شده و در دیوان عالی کشور تأیید شد. به گفته فعالان کرد، دادگاه رسیدگی به اتهامات زینب جلالیان بدون حضور وکیل مدافع برگزار شده و تنها چند دقیقه به طول انجامیده‌است. نزدیکان وی می‌گویند که جلالیان این اتهامات را نمی‌پذیرد و در سال‌های گذشته تنها با گروه پ‌ک‌ک به‌طور غیر مسلحانه همکاری داشته‌است.