بیانیه‌ی کانون نویسندگان ایران

تاریخ معاصر

در بیست‌وسومین سالگرد درگذشت احمد شاملو، یاد شاعر بزرگ آزادی را گرامی‌ می‌داریم.

„در خلوت روشن با تو گریسته‌ام
برای خاطر زندگان
و در گورستان تاریک با تو خوانده‌ام
زیباترین سرودها را
زیرا که مردگان این سال
عاشق‌ترین زندگان بودند.“

بیست‌وسه سال از درگذشت احمد شاملو (الف. بامداد) شاعر بزرگ آزادی می‌گذرد. شاملو شاعری آگاه و معترض، روشنفکری آزادی‌خواه و ناوابسته به قدرت، روزنامه‌نگاری شجاع، مترجم و فرهنگ‌نویسی چیره‌دست و از اعضای برجسته‌ی کانون نویسندگان ایران بود که در سراسر حیات حرفه‌ای خود هرگز از پیکار بی‌امان با سانسور، جهل و خفقان باز نایستاد.
„ای کاش می‌توانستم/ یک لحظه می‌توانستم ای کاش/ بر شانه‌های خود بنشانم/ این خلق بی‌شمار را/ گرد حباب خاک بگردانم/ تا با دو چشم خویش ببینند که خورشیدشان کجاست/ و باورم کنند.“
حکومت‌‌های مستبدِ پهلوی و جمهوری اسلامی همواره احمد شاملو را آماج بدترین اتهام‌ها قرار داده‌اند و با ساخت برنامه‌های تلویزیونی و انتشار متن‌های فرمایشی در نشریات و مجلات زرد کوشیده‌اند جایگاه شاعر را در اذهان عمومی خدشه‌دار کنند. اما این تلاش‌های مذبوحانه ثمری نداشته و شعر احمد شاملو، بی‌آن‌که هرگز „رسمی“ و „درسی“ شده باشد، در متن جامعه جریان یافته است تا رساترین فریاد آزادی‌خواهی مردمان به‌جان‌آمده از تبعیض و ستم و بی‌عدالتی در کوی و برزن شود، چنان‌که در جنبش آزادی‌خواهانه‌ی نیمه‌ی دوم سال گذشته شاهد بودیم:

„قصه نیستم که بگویی
نغمه نیستم که بخوانی
صدا نیستم که بشنوی
یا چیزی چنان که ببینی
یا چیزی چنان که بدانی
من درد مشترکم مرا فریاد کن!“

این‌روزها که اخبار مجازات زنان برای حق پوشش آزادانه و اعدام‌‌ها و خودکشی‌ها در فضای جامعه بیداد می‌کند؛ این روزها که تیرگیِ فقر „احتضار فضیلت است“ و سفره‌های مردم را از هم دریده است؛ این روزها که حاکمیت با سرکوب‌های گسترده‌ی فعالان حوزه‌های گوناگون در شهرها و اخراج و تعلیق و محرومیت از تحصیل در دانشگاه‌ها بذر نومیدی در جامعه می‌پراکند، او را به یاد می‌آوریم:

„احساس می‌کنم
در بدترین دقایق این شامِ مرگ‌زای
چندین هزار چشمه‌ی خورشید
در دلم
می‌جوشد از یقین،
احساس می‌کنم
در هر کنار و گوشه‌ی این شوره‌زار یأس
چندین هزار جنگل شاداب
ناگهان
می‌روید از زمین.“

امسال نیز، با وجود راه‌بندان‌ و بسیج نیروهای امنیتی و انتظامی در سال‌های گذشته، در سالروز درگذشت این شاعر بلندآوازه‌ی آزادی روز دوشنبه دوم مردادماه ۱۴۰۲ ساعت ۵ عصر در گورستان امام‌زاده طاهر کرج، مزار او را گلباران می‌کنیم.

کانون نویسندگان ایران
۱۴۰۲ سی ام تیر

Keine Kommentare

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert

Diese Website verwendet Akismet, um Spam zu reduzieren. Erfahre mehr darüber, wie deine Kommentardaten verarbeitet werden.

گفت‌وگوی همایون ایوانی با تلویزیون حزب کمونیست
رسانه آلترناتیو
در تدارک نهمین گردهمایی سراسری در باره کشتار زندانیان سیاسی _ گفت‌وگوی همایون ایوانی

همایون ایوانی در هشت دوره گردهمایی به عنوان یکی از اعضای کمیته برگزاری حضور داشته است. او و چند تن دیگر از اعضای کمیته برگزاری را می‌توان «آرشیو» گردهمایی از آغاز تا کنون دانست. ایوانی در دادگاه حمید نوری هم به عنوان یکی از شاهدانی که از زندان‌های جمهوری اسلامی …

رادیو دادخواهی: پخش زنده
اطلاعیه
رادیو دادخواهی: پخش زنده – جمعه ۸ سپتامبر ۲۰۲۳

رادیو دادخواهی: پخش زنده جمعه ۸ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱ و سی دقیقه به وقت ایران و یا ۲۰ به وقت اروپای مرکزی دومین پخش زنده رادیو دادخواهی، در روز جمعه ۸ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱ و سی دقیقه به وقت ایران و یا ۲۰ به وقت اروپای مرکزی اجرا …

گفتگوي علي نديمي با يوسف اردلان و محمد شالگوني (بخش نخست)
تاریخ معاصر
زندان شاهنشاهی و شکنجه‌های ساواک – وبینار ۱: گفتگوی علی نديمی با يوسف اردلان و محمد شالگونی (بخش نخست)

 گفتگوی علی نديمی با يوسف اردلان و محمد شالگونی (بخش نخست) هم‌اندیشی چپ: زندان شاهنشاهی و شکنجه‌‌های ساواک – ۱ گفت‌وگوی علی ندیمی با یوسف اردلان و محمدرضا شالگونی گسترده‌ترین حرکت مردم ایران در ۴۴ سال گذشته علیه جمهوری اسلامی، یعنی خیزش «زن زندگی آزادی» در ایران از شهریور ۱۴۰۱ به‌این …

%d Bloggern gefällt das: