ویدئو: تکه‌هایی کوتاه از سخنان
„فرزندان خانه‌ی ایرانی دروازه‌غار به مناسبت چهارم بهمن ماه،
زادروز محیا واحدی

از زبان دوست می‌شنوم و تو را می‌بینمت، قدم به قدم در کوچه‌های غربت. از زبان دوستانی که سال‌ها پیش وقتی ایام کودکی را در محله‌ی دروازه‌غار سپری می‌کردند، معلم و یارشان شدی و هر آنچه در توان داشتی برای تغییر سرنوشت‌شان به کار بستی و امید بستی به فردای‌شان که دست بر زانوی اراده‌ی خویش زنند و برخیزند برای تغییر سرنوشت دیگر کودکان این سرزمین…!
اینک که در چهاردیوار انفرادی اوین گرفتار آمده‌ای، این دوستانت که از جان بیشتر دوست‌شان می‌داری، به یاریت آمده‌اند، بودن پرمهر و بی‌دریغت را و گواهی می‌دهند که بازداشت تو، تا چه اندازه غیرانسانی و خلاف معرفت و شرافت است. دوستان تو نیک می‌دانند هر ساعتی که در بند باشی، لختی تدبیر و آرامش و عشق و دست نوازش است که از کودکان رنجدیده‌ گرفته می‌شود.

جای „محیا واحدی“ زندان نیست!
جای وارستگی و آزادگی زندان نیست!
زندانی سیاسی آزاد باید گردد!
پیروزباد جنبش „زن، زندگی، آزادی“
سرنگون باد نظام جمهوری اسلام