ملت شرافتمند ایران!
کارگران، زحمتکشان، معلمان، دانشجویان، زنان مبارز، ارتش بیکاران، تهیدستان!
وقت آن است که فریاد عدالت خواهی و آزادی طلبی شما، خواب از چشم غارتگران چپاول پیشه و مرتجعین عقب مانده برای همیشه برباید.
رژیم جنایت پیشه جمهوری اسلامی در طول مدت چهل سال حکومت خود، کارنامه ای از عوام فریبی، تصویب قوانین ضد کارگری، جنگ طلبی، ترویج تروریسم، رواج بیکاری، سرکوب و کشتار روشنفکران و مخالفین و آزادی خواهان و عدالت طلبان واقعی را فراهم کرده است .
جمهوری اسلامی در مقطع ابتدایی انقلاب، با سرکوب آزادی های زنان تحت عنوان حجاب اجباری، حمله به کردستان و سرکوب و کشتار خلق کرد توسط قاضی جانی (خلخالی)، آتش گشودن بر صیادان انزلی، حمله به ترکمن صحرا و به خاک و خون کشیدن و ترور رهبران خلق ترکمن، اخراج معلمان دلسوز و استادان دانشگاهها، حمله و دستگیری کارگران قدرت خود را تثبیت نمود.
اندکی بعد و در تداوم و گسترش فاز نخست تثبیت قدرت، از طریق مزدوران امنیتی خود از جمله علی ربیعی، علیرضا محجوب و حسن صادقی و … در کنار سرکوب و کشتار نمایندگان واقعی طبقه ی کارگر، نسبت به اعمال محدودیت و کنترل جنبش کارگری و تبدیل سندیکاها و شوراهای مستقل، به تشکل های زرد مبادرت ورزید.
امنیتی کردن فضای مدارس و دانشگاهها توسط بسیج دانش آموزی و دانشجویی، ماجراجویی و آشوب طلبی تحت عنوان صدور انقلاب و جنگ فرسایشی ایران و عراق و نابودی آرمان های نسلی که سرمایه اولیه قیام بهمن ۵۷ بود، در کنار سودجویی از قداست بخشی به قربانیان جنگ، کشتار چند هزار تن از پاک نهادترین و آگاه ترین زندانیان سیاسی در دهه ۶۰، تعمیق شکاف طبقاتی، تئوریزه کردن ترور روشنفکران و دیگراندیشان در داخل و قتل نویسندگان موسوم به قتل‌های زنجیره‌ای، ترور مخالفین در کشورهای خارجی، مداخله در کشورهای پیرامونی خاورمیانه و ایجاد میلیشیایی از مزدوران خود در لبنان (حزب الله)، حماس در فلسطین و ده ها گروه با پیشوند و پسوند حزب الله در عراق، یمن، بحرین و افغانستان برای بنیان نهادن بنای شوونیستی ترین دیکتاتوری مذهبی شیعه را می توان تنها به عنوان بخشی از عملکرد رژیم نام برد.
اتخاذ سیاست های نئولیبرالی دیکته شده از سوی نهادهای سرمایه داری جهانی در کنار فساد گسترده و ساختاری و بی کفایتی حاکمان شرایط اسف باری را برای توده های میهن مان رقم زده است.
غارت و چپاول ثروت ایران که جزء ۵ کشور بزرگ تولیدکننده نفت جهان و دومین کشور تولیدکننده گاز جهان و همچنین دارای منابع سرشار معدنی (طلا، نیکل، روی، مس و …) غنی است، موجب شده تا شاهد بی کاری گسترده و رکود فراوان باشیم و حتی بخش عمده ی شاغلین کشور نیز یک سوم تا یک چهارم خط فقر حقوق دریافت می کنند! قریب یک پنجم جمعیت در سطل های زباله به دنبال روزی بخور و نمیر هستند و با مرگ تدریجی یا زودرس دست به گریبانند. خیابان خوابها، کودکان کار، تن فروشی، ناامیدی نسبت به آینده، غرق شدن در منجلاب مواد مخدر و بیکارانی که تن به کارهای کاذب داده‌اند و هر روز با مزدوران شهرداری ها و پلیس انتظامی درگیرند تصویر گویایی از عملکرد چهار دهه ای نظام است.
آقای دیکتاتور قدیس‌نما! امروز اگر تمثال فرعون در آتش خشم مردم می‌سوزد این همان آتشی است که فرنوش فرهی را در مقابل جنایتکاری جنابعالی ققنوس وار سوزاند؛ آتشی است که یونس عساکره، دستفروش خرمشهری را از فشار مزدوران تان به کام سوزان کشید.
امروز مادران سیاه پوش این داغداران زیباترین فرزندان آفتاب و باد سجاده ها را به کنار افکنده اند و با مشت های گره کرده خروشیدن آغاز کرده اند. دختران و پسران جای پدران و مادران به خون خفته را در صفوف خلق پر کرده اند و سلاح „آبایی“ صیقل داده شده!
مردم ایران! دیکتاتورها هرگز از سرنوشت همنوعانشان درس نمی‌گیرند. فقط در سراشیبی سقوط، اشک تمساح می‌ریزند. بیاد می آوریم اشک بغض آلود آخرین پادشاه ایران، تمنای قذافی در برابر خشم مردم و جنون پینوشه را.

گروهی از کمونیست های مستقل گیلان