یاد یاران یاد باد: بزرگداشت رفیق علی باش
- By : Editor_4
- Category : خاطرات زندان, زندان در ایران, یادمان ها
در ساحل قلب ها ؛ فقط رد پای خوبان می ماند …
وگرنه موج روزگار هر ردی را گم می کند..
یادش هماره گرامی و ماندگار🌷
یاد یاران: بزرگداشت رفیق علی باش؛ بزرگداشت مقاومت و ایستادگی
روی بهار می گردم
با دامنی از عشق و فریاد
آ… ه
چگونه جمع کنم این لاله ی پرپر را
رفیق سعید سلطانپور
پخش زنده یاد یاران در بزرگداشت رفیق علی باش
چهارشنبه ۱۵ فروردین ۱۴۰۳ (۳ آوریل ۲۰۲۴)
ساعت ۱۹:۳۰ به وقت اروپای مرکزی
ویژه نامه یاد یاران به یاد زنده یاد رفیق علی باش با حضور یاران زندان و سایر رفقای او برگزار می شود.
از کانال یوتیوب
https://www.youtube.com/@gerdhamaie2023/streams
صفحه فیسبوکی گفتگوهای زندان
https://www.facebook.com/goftegooha
صفحه اینستاگرام شبنامه
https://www.instagram.com/goftegoohay_zendan/
گفتگوهای زندان
۱۲ فروردین ۱۴۰۳
https://www.youtube.com/@gerdhamaie2023/streams
https://www.facebook.com/goftegooha
https://www.instagram.com/goftegoohay_zendan
حتا در سوگ „علی باش“
باید جوانه زد و رویید….
„علی باش“ فقط یک نام نیست، مفهومی تنیده از ایستادگی و انسانیت است که زندگی را به فراخی آسمانهای بیکران چنان فریاد کشید که طنین آن، دلهای عاشق را که برای آزادی و رهایی مبارزه میکردند به تپشی رازآلود واداشت. خبر سفر همیشگی „علی باش“ را که شنیدم گونههایم خارید، اما به یاد او بیدرنگ ایستادم و به یاد شانههای ستبرش و چهرهی همیشه خندانش کنار پنجره رفتم و به بهار که تنها شده بود، تماشا کردم…..
دههی شوم شصت اگر با زندانیان سیاسی معنا مییابد، زندانیان سیاسی نیز با مبارزه و ایستادگی تعریف میشوند؛ پس از کشتارگاه اوین، ناگهان بند یک واحد یک زندان قزلحصار، جلوهگر میشود و در آن میان، „علی باش“ میدرخشد و چون خورشیدی گرما میبخشد. „علی باش“ عصارهای از ایستادگی بود که وحشیگریهای سرکوبگرانی چون لاجوردی پلید و حاج داود رحمانی پلشت را درهم شکست و سوسوهای امید را با عملکرد خویش به موجی مواج بدل کرد و „باش“ خود را به „باشهای“ بیشمار گسترش داد. „علی باش“ هرگز از پای ننشست و رفتن و ایستادن و سرخم نکردن را در برابر ستمگران بر همگان آموخت، او کلاس درس نداشت اما نگاه و رفتارش چون آموزگاری بود که مفاهیم „ایستادگی و مبارزه“ را به واقعیت „زندگی“ پیوند زد.
بهار امسال با نیمرخی غمگین آمده بود و انگار سوگی در دل داشت! به خاک باغچهها که تماشا میکردم، گویا التهاب داشتند که در سوگ „علی باش“ به نبض خاک خاوران پیوستند تا معنای انسان را و تنیدگی مبارزه و زندگی را با یارانی که رفتند ژرفا بخشند.
اندکی آرام میگیرم
و در دلم با او سخن میگویم:
علی باش، نگران نباش،
رویش دوباره فرارسیده است،
علی باش، نگران نباش،
دانههای سرکش
با جوانههای خویش
و دختران و پسران شجاع
با مبارزهی جانانهی خویش
فریاد پیروزی راه انداختهاند
و پیش میروند
تا راه تو
و راه مبارزه تا پیروزی
ادامه داشته باشد.
نام و یاد „علی باش“ همواره گرامی باد!
ساسان دانش
۳۱ مارس ۲۰۲۴
۱۲ فروردین ۱۴۰۳
Keine Kommentare