در تدارک #نهمین #گردهمایی_سراسری درباره کشتار زندانیان سیاسی در ایران،ــ ۲۹ سپتامبر تا اول اکتبر ۲۰۲۳، برلین، آلمان

در تدارک نهمین گردهمایی_سراسری درباره کشتار زندانیان سیاسی در ایرانـ ۲۹ سپتامبر تا اول اکتبر ۲۰۲۳، برلین، آلمان

باروری و بلوغ خیزش زن، زندگی، آزادی راه‌های نوینی را گشوده و هنوز می‌گشاید که هر پهنه‌ی آن نیازمند بررسی‌های دقیق‌تری است.

در ماه‌های اخیر، کنش‌گران جنبش‌های اجتماعی سه منشور منتشر کرده‌اند که خواست‌ها، مطالبات و چشم‌اندازهای آن‌ها را بیان می‌کند و می‌تواند به آرایش نیروها در خیزش کنونی کمک کند.

«منشور‌ مطالبات حداقلی تشکل‌های مستقل صنفی و‌ مدنی ایران» در ۱۴ فوریه ۲۰۲۳ با امضای بیش از ۲۰ تشکل، «منشور مطالبات پیشرو زنان ایران» با امضای شماری از کنش‌گران زن در ۷ مارس ۲۰۲۳، و «منشور آزادی، رفاه، برابری» با امضای شمار زیادی از کنش‌گران سیاسی و اجتماعی در ۲۹ آوریل ۲۰۲۳ منتشر شدند.

هم‌پوشانی‌ها و، در عین حال، تفاوت‌های مطالبات و چشم‌اندازهای بخش‌های مختلف جنبش‌های اجتماعی در داخل کشور در این منشورها به چشم می‌خورد.

در آغاز بحث، ازجمله این پرسش‌ها مورد بررسی قرار گرفت:

🚩 انتشار این منشورها، بیانگر چه لحظه‌ی سیاسی در ایران است؟ آیا گامی به جلو است یا تکرار تجربه‌های پیشین؟

🚩 بهتر نمی‌بود، و آیا ممکن می‌بود، که نیروهای پیشرو، تشکل‌های مستقل صنفی و مدنی، و فعالانی که با امضای شخصی منشورهای مختلف را امضا کردند می‌کوشیدند به منشوری مشترک دست یابند؟

🚩 برای تقویت و افزایش همکاری میان عاملان این منشورها چه راه‌هایی متصور است؟ آیا اساساً همکاری میان نیروهای پیش‌برنده‌ی منشورها ممکن است؟

🚩 ارتباطی میان منشورها و سازمان‌یابی فعالان و نیروهای چپ دیده می‌شود؟