جای کودکان، در مقابل زندان نیست!ـ

وقتی که فقر، بیکاری، گرانی و دهها مشکل اجتماعی و اقتصادی، بر چهره‌ی هر جامعه‌ای زخمی عمیق ایجاد کند و سردمداران حکومتی برای دستیابی به سود بیشتر، به معیشت و زندگی روزمره‌ی عناصر جامعه حمله‌ور شوند؛ بی شک، آن جامعه بپامی‌خیزد و علیه حکومتی که به چپاول دسترنج انسان‌ها و اموال عمومی مشغول است اعتراض می‌کنند. پاسخ استثمارگران و مستبدان در طول تاریخ، همواره دار و درفش و زندان و شکنجه بوده است و شرایط امروز کشور ایران، جدای از این زنجیره و مناسبات نیست، همانطور که حکومت جمهوری اسلامی ایران، نزدیک به چهل سال است، مبارزان و کنشگران سیاسی اجتماعی را به بند کشیده است و روزی نیست که سخن از اعدام دگراندیشان و مخالفان نظم موجود در جغرافیای کشور ایران نشنویم؛ اما آنگاه که فروشندگان نیروی کار در جستجوی نان، عصیان می‌کنند معنای روابط فرودستان و حکومتیان را بیشتر درمی‌یابند‌ و پیگیرتر از پیش خیز برمی‌دارند و با تسخیر کف خیابان‌ها فریاد می‌کشند تا حق خویش را از چپاولگران و ستم‌پیشگان بستانند‌، شورش سراسری دی ماه 1396، جلوه‌ای از همین نوع مبارزات اجتماعی است که ورق‌های تاریخ ایران را پربار کرد و به مبارزات جوانانی که در دهه‌ی شصت جانفشانی کردند و زیر شکنجه‌ی دژخیمان سرمایه و جمهوری اسلامی ایران اعدام شدند، معنایی دوباره بخشید.
این بار اما، پای فرزندان کنشگران اجتماعی و معترضان نیز به مقابل زندان اوین کشیده شده است تا جهان و جهانیان بفهمند در چارچوب نظام سرمایه‌داری جمهوری اسلامی ایران، کودکان نیز به دادخواهی می‌پردازند‌!
امروزه روز، همگان به حقوق کودکان آگاهند، نظامی که حق شادی را، حق بازی را، حق آموزش را از کودکان دریغ کند، نظام پوسیده‌ای است که آینده‌ای بس ناگوار خواهد داشت، در نظام جمهوری اسلامی ایران اما، کودکان کار و کودکان خیابانی، در گوشه و کنار شهرها و روستاها گوش جهانیان را کر کرده است. در نظام جمهوری اسلامی ایران، از کودکان و کار ارزان آنها حتا سواستفاده می‌کنند تا نظم فاسد موجود را سرپا نگه دارند، روابط اجتماعی نیز از هم گسسته است چرا که کودکان از جایگاه واقعی خود در جامعه دور شدند.
هشدار که جای کودکان، در مقابل زندان نیست!
ساسان دانش
ـ 13 ژانویه 2018
برابر با 23 دی 1396